امداوود دختر عبدالله بن ابراهیم و همسر حسن مُثَنّیٰ است. ازآنجاکه فرزندش، داوود نام داشت، به امداوود شهرت یافت. امداوود مادر رضاعی امام صادق (ع) بوده است.
داوود پسر امداوود توسط حکومت منصور دوانیقی از خلفای عباسی، اسیر میشود و به زندانی در عراق منتقل میشود. امداوود تا مدتها از او بیخبر میماند و هرچه دعا میکند، از او خبری نمیرسد؛ تا اینکه روزی نزد امام صادق (ع) میرود، امام سراغ داوود را میگیرد و او ماجرا را برای امام صادق (ع) تعریف میکند. امام از او میخواهد اعمال (امداوود) را بهجا آورد.
امداوود میگوید چندی پس از انجامدادن آن اعمال، داوود به خانه برگشته و گفته است که او را در نیمه رجب آزاد کردهاند.