۲۷ سالمه.سینگلم.دانشجو پزشکی ام.چهره و ظاهرم خوبه
یه پسری بهم پیشنهاد اشنایی داده
۳۳ سالشه،فوق لیسانس کامپیو تر،خلبان هلیکوپتر ولی در حال حاضر سربازیشو داره میشه و چند ماه مونده
ظاهرش شبیه به حزب اللهی هاست،تنها چیزی که تو ظاهرش خوبه قد بلندشه.شبیه مردای ۴۰ ساله میمونه ظاهرش ریشو شکم و...
ولی پسر بدی نیس یعنی لاشی نیست کاملا مشخصه
ولی از لحاظ مالی حس میکنم خسیسه.زیاد از خودش نمیگه و معاشرت بلد نیس همش میگه کی همو ببینیم
میخاستم بلاکش کنم ولی گفتم یوقت بعدا پشیمون میشم.چکار کنم؟
اگه می دونی موقعیت های بهتری امکان داره برات پیش بیاد
وقتت رو هدر نکن براش
وای منم از لین فکرا کردم در حالی که بعدا از قبول کردنش پشیمون شدم، باید باید در وهله اول موقعیتش قابل قبول باشه، اگر بود ظاهرش و شخصیتش باید به دلت بشینه، من حدود سه چهار باری آدمایی که به دلم نبودن و به خاطر اینکه یه وقت پشیمون نشم قبول کردم و الان به شدت پشیمونم همون اول باید بلاک کنی
آدم ها خیلی پیچیده ان
شاید الان تصور می کنی خسیسه
ولی بعد متوجه بشی این طور چیزی نیست
به نظرم اگه قصدش ازدواج هست
بهش فرصت بده
موقعیتش خوبه
چون الان جوان کاری و سالم و موقعیت خوب کم پیش میاد
ببین اصلا ازین پسرای زبون باز نیست
منم وضع مادی برام مهمه ولی این هیچی از خودش نمیگه و اینو گفت که الان فقط سربازه و درکنارش کار دیگه ای نمیکنه.پس این از وضعیت درامدش
ماشین و ... رو هم نمیدونم
ظاهرشم یجوریه شبیه دهه شصتیاس
بیخود کرده، جلوی ضرر رو از هرجایی بگیری منفعته
یهو به خودت میای میبینی وابسته شدی، برای من پیش اومده که میگم
الان که از بیرون نگاه میکنم میبینم چقدر خودمو آوردم پایین که بهشون وقت دادم، تازه بعد یه مدت همینا ادعای خدایی برات میکنن
البته اگر هنوز از نزدیک ندیدیش و حدس میزنی خوب نباشه یکبار از نزدیک ببینش اما اگر بدت اومد بندازش دور.
من از دوتاشون بدم اومد حتی اما به خاطر موقعیتشون رد نکردم فکر کروم بعدا برام پیش نمیاد.
یکیشون بد نبود ظاهرش اما موقعیت آنچنانی نداشت.
یکی دیگه شون که اصلا فقط به خاطر حرف اطرافیان که اینا خیلی خوبن قبول کردم و در همه موارد پشیمونم، با کسی اوکی شو که واقعا از همه لحاظ به دلت باشه
فقط خودتو دست کم نگیر با اولین چیزی که دلتو زد کات کن ، دلم به حال التماساشون نسوزه، این پسرا همه کاراشون اداست.
از همه جا بلاکش کن.
یکی از اقوام ما هم از نظر موقعیت و همه چی خیلی پایین تر بود و خیلی به من اصرار میکرد، منم هیچ جوره نمیخواستم بار کسی دیگه رو به دوش بکشم ، ولی ول کن نبود، یعنی جوری زبون می‌ریخت که داشتم گول میخوردم، بعد که بلاک کردم با یه خط دیگه کلی نفرین کرد
چون یاد مجردی خودم افتادم دلم نمیخواد تجربه های منو تجربه کنی.
هم سنت کمه هم موقعیتت خوبه، خودتو دست کم نگیر.
من ۲۶ سالگی ازدواج کردم ولی فکر میکردم سنم رفته بالا، موقعیتم هم خیلی خوب بود
الان که یاد اونموقع ها میفتم دلم میخواد برگردم عقب و همه رو پاک کنم
