این آقا خیلی با بابای من صمیمیه چندشب پیش تنها اومده بود اینجا...توی این چندسال اخیر شده بود توی ذهنم درموردش حرف بزنم یا بهش فکرکنم ولی فقط درحد ی فکر معمولی چون سرمم بره با آدم متاهل کاری ندارم
اونشب داشت از بدیای زنش میگفت خیلی حالش بد بود
چند لحظه باهاش تنها شدم توی حیاط
شوهر منم از فامیله
یهو برگشت گفت اگه میدونستم بابات تورو به فامیل میده که من خیلی زودتر جلواومده بودم
خندیدم گفتم اون موقع که تو زمان زن گرفتنت بود و داشتی ترشیده میشدی من هنوز ب دنیا نیومده بودم
گفت چیکار با زمان زن گرفتنم داری از اولشم بود و نبود (اسم زنش) توی زندگیم فرقی نداشت
هیچی نگفتم فقط خندیدم بهش
از اونشب چندبار توی خیابون جلوی راهم سبز شد
روی گوشیم پیم داد حالمو بپرسه
یک لحظه ام از ذهنم بیرون نمیره انقدر حالم بده نمیدونم چیکارکنم
خدایا چرا الان؟ چرا الانکه کار از کار گذشته این آدم باید جلوی راه من سبز بشه
هرجور با شوهرم مقایسش میکنم اصلا قابل مقایسه نیستن
من چجوری ب اون بله دادم اصلا تو کتم نمیره
هی میخوام فکرمو منحرف کنم توی ذهنم نیاد نمیتونم
عاخی
هوس هوس هوس
این همون بستری بوده که شیاطین فراهم کردن.رد و بدل شدن این جملات انصافا دور از انصاف در حق همسراتون بوده.
چیزی جز هوس باطلی که با زمزمه اجنه مافر در ذهن و سیینه شما شکل گرفته نیست.از این مهلکه فرار کن که تا رسوات نکنن رهات نمیکنن.
دروازه قلب و ذهنت رو قفل محکم بزن و مشغول ذکر استغفار شو در حد روزی هزار مرتبه
اخه چجوری بدون عشق زندگی کنم من
شکاکه
بددهنه
دست بزن داره
میگید اینارو قبل ازدواج ندیدی؟ نه ندیدم خودشو بعد عقد نشون داد
همش ب خاطر بابام قبول کردم
قلبشو گرفت گفت قبول نکنی بین خانواده ها مشکل ایجاد میشه میخواست روی حرف بزرگ خانواده حرفی زده نشه
