همکارمه
دوسش دارم
نه جرأت دارم بگم
نه مطمئنم بگم قبول میکنه
اون از من خیلی بالاتره
دارم هر روز آب میشم
وقتی کسی میره تو اتاقش
با خانم دیگه ای حرف میزنه
با یکی دیگه میگه میخنده
همش بار روانی داره برام
چطوری مهرش رو از دلم بیرون کنم
بنظرتون برم تو اتاقم کلا نبینمش ممکنه؟؟
ینی سلام خداحافظی هم ندم
چکار کنم تو رو خدا راهکار بدید
انقد بهش وابسته شدم
که تا شنبه که قراره نبینمش حالم بده
مطمئنی کسی تو زندگیش نیست؟
توی محل کار وارد رابطه شدن خیلی بستگی به سیستم اون محل کار داره و خیلی وقتا کار عقلانی ای نیست
این عشق های دورادور در حد مرگ هم خیلی اوقات هورمونیه
یعنی بری نزدیک طرفو بشناسی ممکنه اصن ببینی اونی که میخواستی نبوده
ولی اگه واقعا شرایطی فراهم هست که بهش بگی و کارتونو از دست ندید جفتتون و اعتبارتون خراب نشه جلو بقیه
بگو بهش
فوقش میگه نه دیگه
از حال الانت بدتر که نیست
عشق و دوست داشتن وقتی به وجود میاد که محبت و عشق متقابل دریافت کنی اینا همش حسه داری به خودت تلقین میکنی
با مجرد بودن کاری ندارم، تو نمیدونی طرف دوست دختر داره یا نداره پس اول اجتمال اینم در نظر بگیر که شاید دوست دختر داره
بعدم اگه غرورت نمیذاره و مطمین نیستی یعنی خودتم میدونی عشق هورمونیه و عقلانی نیست
اصن عشق نیست
میل و خواسته و کشش هست
خودتو کنترل کن
