من خودم سالی یکبار کیف و کفش و لباس میخرم ، منظورم از مایحتاج ، خوراک و غذا و خونه بالاسرتون و تفریح و ...
اگر اینها فراهمه براتون ، وظیفه مادره که این تفکر رو از بچه ها برداره و بهشون بگه که وظیفه پدره که به پدربزرگ که ناتوانه و نمیتونه کار کنه کمک کنه !
اگر اینها براتون فراهم نیست بازم بچه ها رو درگیر تنفر و این داستانهای بزرگترها نکنید فقط با همکاری همسرتون هر ماه برید خرید هم برای مایحتاج خونه خودتون هم رسیدگی به پدرشون ، یعنی ، حذف نکنید پدر رو ، خرج رو کنترل کنید زیر نظر داشته باشید با برنامه ریزی
سالی یکبار من براشون کیف و کفش و مانتو لباس میگیریم خورد خوراک هم ماهی یه بار وباباشون میخره هم ما هم اونا و خونه هم خونه سازمانی پوکیده اداره من هست .. و اونا تو خونه اجاره ای میشینن. خودشون ولایت خودشون خونه دارن ولی نمیرن میگن دخترمون تنها میشه حتی مواد غذایی که میگیرن برای بچه های دخترشون اکثر موقع ها خرج میکنن یعنی عملا شوهرم خرج سه هانوار رو میده اونقت خواهرش نخ تو کذایه خونه کمک میکنه نه خورد خوراک ملشین شاسی و همه چی هم دارن
