هم سن خودمه. هردو رشته تجربی و ۱۶ سالمونه
من خوشم نمیاد بدون اجازه میره تو اتاق منابع کتابام و.. چک میکنه
همش پیگیرمه خستم کرده
یا مثلا همش میگه روزی چقدر میخونی چقدر تست میزنی
خب هرکس گنجایش فرق داره واقعا دیگه خستم کرده
چجور بهش بفهمونم خوشم نمیاد
از بچگی خیلی صمیمی بودیم برای همین الان این اجازه ب خودش میده،
من مشکلی ندارم که منابع و کتاب و اینارو ببینه اصلا تنها مشکلم اینه بدون اجازس
منم ازین مدل ادما دارم و تا پست و استخون درکت میکنم..
داداش تجربی بگا،،.. ییی.. ازالان تست هم نزن ولی توش رقابت زیاده
اگه میخوای موفق بشی ولش کن اگه با اون پیش بری و همش به اون نگاه کنی یا برعکس اون به تو نگاه کنه هیچکدوم موفق نمیشید احیانا درست از اون بهتر نیست یا مدرسه بهتری نمیری اینا از حسادته میخواد خودشو بکشه از تو بهتر شه
درسم بهتره اما اونم ضعیف نیست. سطح مدرسمم خیلی بالاس
من اصلا اصلا اصلااا کاری باهاش ندارم و حتی ذره ای تو کاراش فضولی نمیکنم. نمیدونم چجور باهاش رفتار کنم.
امروز از امتحان برگشتم دیدم تو اتاقم داره کتابام میگرده و این خیلی ناراحتم کرد
نمیتونید منابع و کتاب هاتون رو تو یه کمد بذارید؟
جوری که در دسترسش نباشه یا اگه دید فکر کنه که مطالعه نداری و چیزی برای پرسیدن نداشته باشه
باید بهش میگفتی یا خودت رو ناراحت نشون میدادی و یکم سنگین میشدی باهاش
یا به صورت غیر مستقیم بگو، یه بار که شرایطش هست و مقعیتش مناسبه تو صحبتت بگو من نه بی اجازه سر وسایل دیگران میرم نه خوشم میاد کسی دست به وسایلم بزنه
ولی یه جوری که هم متوجه بشه و هم مستقیما اون رو خطاب قرار نداده باشی
