میدونم. من خودم تازه یک هفتس یکم مشکلاتم کمتر شده. هر روز گریه کردم یعنی. آخرم یجوری خودمو ریختم بیرون و جیغ و داد کردم که شوهرم ازم ترسیده بود. ولی در نهایت هیچکس بدردمون نمیخوره و درکمون نمیکنه. فقط خودمون باید خودمونو یکم ترمیم کنیم تا سرپا باشیم. بخاطر بچه هامون. غم تو هر مرحله هست به نوعی. باید سازش باهاش و یاد بگیریم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
38 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز