من با بدبختی و تنهایی درس خواندم روزایی ک دوستام کارآموزی میرفتن من میرفتم سرکار تا پول دانشکامو بدم هیچکس از من نمی پرسید داری چیکار میکنی الان ک درسم رو خوندم رفتم تو شرکت کار میکنم کارشناس آزمایشگاه هستم شرکت هستم پدر و مادرم میگن این چه شغلیع کلاس ندارع برو بیمارستان یا میگن استعفا بده در صورتی ک من پول نیاز دارم نمبتونم کاری ک با بدبختی ب دست آوردم رو رها کنم خیلی حالم بده حس میکنم پدر مادرم منو قبول ندارن حتی ی بار بابام گفت کاشکی میرفتی کارگری دانشگاه نمیرفتی در صورتی خودم صفر تا صدش رو دادم
تقصير شماست ك فكرت رو ميزاي براي حرف كساني م ميگي
رهات كرده بودن.
اهمیت نده حالا ک داره کارت رونق میگیره میخوای ول کنی؟
وقتی الان مستقلی ،ندید گرفتن حرف بقیه انقدر برات سخته!!!!؟؟؟؟؟
کسی که کمکی تو تحصیلت نکرده بهتره توی کارت هم نظر نده اگه شرایط بیمارستان بهتر بود حواست به جذب نیروشون باشه اگه نه کارتو ول نکن یه جا باشی زودتر رشد میکنی
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
56 ثانیه پیش
57 ثانیه پیش
57 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز