اومد نشست
من دلیل تصمیم رو به کسی نگفتم که ابروش نره شخصیتش خرد نشه
پدرش هی اصرار کردبجو گفتم شرمندم نمیتونم
از پسرش پرسید پسرش گفت من اعتراضی ندارم حرفی هم ندارم تلاشمو هم کردم به اندازه کافی
حتی یه نگاه به من نکرد
مادرش اومده نشسته میگه از اول هم عکستو به هرکسی نشون دادم گفت چرا پسرتو حیف کردی درحالی که من خیلی زیبام اینو هم فامیلهای خودمون میگن هم خودشون من هنوزم با اینکه عقد هستم کلی خواستگار میاد برام
دلم خیلی شکست
خیلی سکوت کرد خیلی انگار دیگه براش مهم نیست
تاپیکهاتو خوندم . کار خیلی درستیه که میخوای جدا بشی با تعریفات از اخلاقش اصلاً آدم مناسبی برای ازدواج نیست خوبه که باز قبل زیر یه سقف رفتن و بچه دار شدن خودشو نشون داده
نه اصلاً بغلش نکن اسمش میشه جدایی رمانتیک ! از نظر روانی برات سخت میشه . هر چی سرد تر و رسمی تر باشه فراموشی برات آسونتر میشه . عاقلانه رفتار کن. یه رابطه اشتباه داشتی که باید تموم بشه همین.
فردا...خودتو خالی کن هر حرفیم داری بزن
حتی دلیلاتو تو روش بگو با تمام احساساتت
چ تموم بشه چ حتی یک درصد برگرده
تو دلت ارومه بعدش
مهم نیس اون تلاش کرده یا نه
اما بعدش تو میتونی تو دلت بگی من حتی تا اخرین لحظه هم تلاشمو کردم
اگاهش کردم
پس دلم آرومه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
27 ثانیه پیش
28 ثانیه پیش
28 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز