من خودمم میگم یا با عشقم ازدواج میکنم یا کلا ازدواج نمیکنم
البته خانواده هامو راضین
فقط شرایط باید مهیا بشه
و منم میگم فعلا زوده برای ازدواج
اگه بنا ب جدایی باشه ماهم خیلی مشکلات داشتیم ک باهم از پسش بر اومدیم، ولی همو ترک نکردیم
پایدار باشین عزیزم
الان خوشبختین؟
من یکی از دوستام نزدیک چندین سال فقط با خونواده ها درگیر بودن دختر و پسر همو میخواستن و عاشقانه پای هم وایسادن دوستم میگفت نه خونواده من نه خونواده شوهرم راضی به وصلت نبودن و نه تنها خونواده ها بلکه دایی و عمه و خاله و عمو و همه مخالف بودن و حتی هردو خونواده گفته بودن اگه باهم ازدواج کنید طردتون میکنیم ولی باز کنارهم سختیا رو تحمل کردن و الان یه سال و نیمه که ازدواج کردن و خوشبختن
ممنون عزیزم.همسرم که از اول تا آخر پای حرفش موند،کوتاه نیومد.ولی فکر میکنم دختر باید خیلی مقاوم تر باشه تا بشه.من این وسط خیلی اذیت شدم بخاطر مخالفتها.ولی به پسرها معمولا تو خانواده زیاد گیر نمیدن.من خواستگارای خوبی داشتم که بهانه ای برای رد کردن نداشتم و باید میجنگیدم و مقاومت میکردم تا بگم نه.
میخوام بگم وقتی دختر و پسر از ته دل عاشق هم باشن و نتونن بدون هم بمونن هیچی نمیتونه جداشون کنه مگه اینکه خدا یه چیزی میدونه مثلا اگه ازدواج کنین ممکنه شوهر یا زنه یه اخلاقایی داشته باشه که وقتی توی زندگی بیوفتن نمیتونن تحمل کنن و این عشق کم کم به نفرت تبدیل میشه
همه چیز عشق نیست به اخلاق رفتار و خونواده و خیلی چیزای دیگه هم هست که دختر پسرای این زمونه همه ی اینارو فاکتور میگیرن و وقتی ازدواج میکنن تازه میفهمن چه غلطی کردن که همچین شخصی رو انتخاب کردن
بنظرم واقعا بعضی خواسته ها صلاح نیست
