انتقام ادمواروم میکنه

چطوری؟!

قبلا آره

من با آتش خشم و نفرت و انتقام نسبت به مادرشوهرم سلامتیم رو از دست دادم، روح و روانم و آسیب زدم، آرامش زندگی مشترکم رو سوزوندم ولی اون هیچیش نمی شد هر روز من ضعیف تر می شدم و عرصه برام تنگ تر... 

ولی الان یاد گرفتم ببینم و بگذرم

براش آرزوهای خوب میکنم

بدیهاش رو از جهل و گمراهیش می بینم

دیگه اجازه نمیدم حس انتقام روح و روانم رو بیشتر از این فرسوده کنه

از وقتی براش خوب میخوام دیگه بدیاش به چشمم نمیاد

انگار خودم اون همه رنج رو جذب می کردم

هرچی بیشتر تقلا میکردم ابعاد بدتری از وجودش برام هویدا می شد

یه روز که تا مرز انفجار عصبانی شدم از رفتار زشتش

و با همسرم دعوای بدی کردم

نمیدونم چی شد و از کجا نیرویی پیدا کردم که بگذرم از بدیهاش

از وقتی گذشتم حالم خوب شد.

من انتقام گرفتم

ولی الان ک سنم رفته بالا میبینم اصلا لزومی نداشت

نمیدونم شایدم چون زهرمو ریختم  بهشون الان پشیمونم

ولی کارم خیلی بد بود باعث دعوا و جدایی بین خانوادهاشون شد

من اون موقع ۱۹یا ۱۸سالم بود

ولی چنان بازیشون دادم ک هیچ وقت شک نکردن ک کیه ک حتی جرات تنهایی رفتن توی دستشویی هم توی شب ازشون گرفته

اینی ک میگن زن شریک شیطونه والله ک حقیقته

فقط شیطون توی جلدمون نره

من الان ی خانومه ۳۵سالم ولی میگم توی اون سن چجوری اینقدر جلو رفتم اون همه جسارت و تنفر از کجا می اومد

کارایی میکردم ک الان نمیتونم فکرشو بکنم

طرف دوربین گذاشته بود منو پیدا کنه

نمیدونست من زیرگوششم 

نمیخوام بیشتر توضیح بدم ولی انتقام خیلی خطرناکه باعث نابودی خودت و طرفت میشه

خدا خواست وکمکم کرد نزاشت بویی ببرن ک منم وگرنه تکه تکم میکردن

خیلی اذیت شده بودن تشنه بودن ب خون آدم خیالی ک براشون درست کرده بودم