من قبلاً خیلی اهل خوش گذرانی بودم
الان برام سخته نرم از طرفی دلم نمیاد بچه رو پیش کسی بزارم چون شیر خشکی هست راحت میتونم بزارم پیش کسی
ولی انگار نصف وجودم میمونه خیلی حس بدی میگیرم بهم خوش نمی‌گذره میخام بدونم تا کی این حس هست
شما که بچه دارین هنوز همین خس باهاتونه یا بمرور درست شدین؟
تا دو سالگی جایی نمیزاشتمش. بعدش چرا
کلا هرجا بخواییم بریم با بچه هامونیم اصل خوشگذرونی جاییه ک بچه هات کنارت باشن .. همه ی معنا و لذت خانواده همینه دیگه
نه اصلن نمیشه که نمیشه هیچ کاری نمیشه کرد
مسافرت زهرمار میشه
خرید زهرمار میشه
پیاده روی زهرمار میشه
عذاخوردن و خوابیدن زهرمار میشه
دستشویی حمام زهرمار میشه
تفریح به درک الان سه ساعته تلاش میکنم بخوابونمش برم دوکلام بخونم خبرمرگم نمیزاره
امروز موقع ظرف شستن انقد اذیتم کرد انقد اذیتم کرد همون پایین سینک نشستم گریه کردم
تا ۴سالگی یکم سفر و همه چی رو کوفت میکنن ولی بعدش مثل یه آدم بزرگن مگه اینکه بدشانسی ویروس بگیرن
دومی رو بیاری خیلی کم میشه چون فقط اون لحظه میگی یکی بچه ها رو نگه داره تا استراحت کنی اونوقت باخیال راحت میری چون میگی دوتاشون باهم هستن پیش ادم مطمعن
من کلا کسی را نداشتم بچه را بزارم پیشش.
تمام.
مادرم هم از بچه به خصوص دختر متنفر بود.
مادرشوهرم هم از دختر بدش می اومد.
جفتشون پسر پرست هستند.
خب خیلی کوچیکه بخاطر همون چون تازه پیداش کردی😁😁🥰 طبیعیه که وابستش باشی منم وقتی بچه هام این اندازه بودن موقع خواب هم بیشتر وقتا بغلش میکردم واقعا دلم تنگ میشد
دوسال دیگه خودت میگی یکی باشه نگهشون داره 😂😂
