هر وقت ذهنیت مردم در مورد منزلت و جایگاه معلم در کشورمون چیزی شبیه نگاهی که امروز به پزشکی هست شد و از کودکی شوق معلم شدن بچهشون رو داشتن اونوقت میتونیم امیدوار باشیم جریان تغییر کنه!
بیشتر افرادی که عنوان سنگین معلمی رو یدک میکشند نه علم دارند و نه توان و تعهد تعلیم. نتیجهاش هم این میشه که معلم خوب تو ذهن بچهها بین معلمانی که هیچ یک نه علاقه و انگیزهای برمیانگیزند و نه چیزی یاد بچهها میدن؛ معلمیه که به همه ۲۰ بده، امتحانش راحته و عین جزوه، سر کلاس لودگی میکنه و کاری از بچهها نمیخواد و... به دانشگاه هم که رسیدن اونی که همه رو پاس میکنه و از سر و ته تدریس چیزی که اصلا بلد نیست درس بده میزنه و خاطره تعریف میکنه و یک جزوه پنج صفحهای آخر ترم میده و عینا ازش امتحان میگیره و همه پاس میشن؛ مدرس نمونه دانشگاه!
آخر سر هم با مدرکی که اینطور به دست اومده حس دانشمند و متخصص بهمون دست میده!