می‌خوام دلمو بزنم به دریا به مامانم بگم شوهر می‌خوام
حالم به شدت بده
تو زندگیم چیزی به نام حریم خصوصی نداشتم اختیار خودمو ندارم پدرم خیلی خوبه ولی نیستش همیشه پیش پدر مادرشهر داغ یک مسافرت به دلم مونده
ولی برام خب بابام همه چی میخره تا جایی ک می‌تونه
ما بگیم نه هم گوش نمیدی ولی به این فکر کردی ازدواج تصمیم مهمه تا آخر عمربا طرف هستی خوردن خوابیدن گریه خنده و....پس باید آدم درستی انتخاب کنی دوسال سختی رو فدای یه عمر نکن
فکر نکن حالا خونه شوهر بری خبریه
به شرطی که هولکی نشی و به هر قیمتی ازدواج نکنی بله با انتخاب درست شرایطت بهتر میشه . هر چند الان هم آنچنان حاد به نظر نمیرسه . مثلا سفر رو میتونی یه نفر مطمئن پیدا کنی با هم با تور برید . مادری خواهری دختر خاله عمه ای
پس قدر پدرت رو بدون زندگی و خوشی ها همون پدر است و پشتوانه ش
به خاطر فرار از مشکلاتت شوهر نکن چون اگه انتخابت اشتباه باشه دردسرات خیلی بیشتر از اان میشهمطمئن باش اگه میتونی خودت مستقل شو برو سرکار در کنارش به ازدواج هم فکر کن چندسالته ؟
اصلا تضمینی نیست فقط از چاله نیفت تو چاه شوهر بد تحملش از بابای بد سختتره
سعی کن شرایطی که داره اذیتت میکنه رو تغییر بدی تا پاک کردن صورت مسئله، ازدواج می‌تونه خیلی پرچالش تر از خونه پدری باشه
منکه هیچ خیری ندیدم نه از دوران جنین بودنم چون منتظر من بودن تا متولد شم جداشم بعد رفتم زیر دست پدر ناتنی ک برای بچه های خودش پدری نکرد برسه ب من اون از پدرم ک کلا ولم کرد نگفت برای ۳ ماه خوشیم بچه ای ب این دنیا آوردم پس وظیفه دارم بهش اون از مادرم ک همیشه فرق میذاشت عروس شودم ب حساب تمام اون اتفاق های خانه مادرم دوباره تکرار شود شوهر دارا اما خسیس بی محبتی بی مهر یک مسافرت توی این ۲۰ سال نه خانه مادرم رفتم نه ۲۰ سال متاهلیم دعا کن بختت خوب باشه و آدم درست سر راهت قرار بگیره
