اسی شوهرت چند سالشه؟
از گذشتت خبر داره؟
کنارش ارامش دازی؟
شوهرم سیو یک سالشع اره کاملن خبر داره وقتی باهم اشنا شدیم من داشتم گریه میکردم و حال خوبی نداشتم یاهم دوس شدیم بهم کمک میکرد ب جایی رسید ک گفت دیگ بسه
اره خیلی ارامش دارم خیلی ادم دل بسوزو مهربونیه شده من گاهی اوقات عصبیش کردم قدرشو ندونستم اما تو زندگیم نزاشته سختی انچنان بکشم البته منم کمکش کردم رشد کنه خیلی جاها دستمو کشیدم دلم خیلی چسزا میخواست اما بخاطر زندگیم نکردم بیس سالم بود باهاش ازدواج کردم الان بیست و دو
در اینکه شما دختر بدی نیستی هیچ شکی ندارم چون با وجود عذابهایی که دیدی بازم به فکر پدر و مادرتی و راضی هستی براشون هزینه کنی و اونا رو بزاری کنار هم نوعانشون من اصلا شماتت نمیکنم چون همه پدر و مادرهایی که تو خونه سالمندان هستن لزوما به بچه هاشون بدی نکردند یا بچه ها قصد انتقام گرفتن رو نداشتد ولی اسی یه نصیحت هر کاری که میخواهی انجام بدی برای رضای خدا انجام بده چون خدا برات جبران میکنه همونطور که تا حالا برات جبران کرده
یعنی میگم حتی اگرم اونا رو خونه سالمندان هم میزاری و هزینه هم میکنی به خاطر انتقام گرفتن نباشه فقط به عنوان راه حل بهش نگاه کن و اگه میتونی کنار خواهرت یه سوییت براشون اجاره کن و شما هزینه مالی رو پرداخت کن و ایشون هم عاطفی و حمایتی رو
زندگی سختی داشتی،خداروشکر که به جای خوبی رسیدی امیدوارم برای مشکلاتی که داشتید خدا بهت آرامش بده
اسی اگه بتونی غیرمستقیم بدون اینکه کسی بفهمه یک خونه کرایه کنی برای پدر و مادرت که دیگه سمت تو نیان،فکر کن کمک کردی به یک غریبه که محتاجه،خدا پاداش این کار رو تو زندگیت قرار میده.باز تصمیم با خودته.
اونا خیلی بد کردن ولی تو خوب باش گذشته رو مرور نکن که باعث بشه ارامش تورو بگیره.
پدر و مادرتون چند ساله هستن ؟
