من یک کاربر مرد هستم اما

انشالله.

ممنونم. چشم.

چقدر قشنگ توصیف کردین.

من حتی نمیدونم مقصر ضعفهام رو کدوم والدم بدونم. پدر و مادرم و یک برادر سایکوپاد و ضد اجتماعی که با قلدری و زور و حیله تشنج ایجاد می کرد و به خواسته هاش می رسید بیشترین تاثیر رو در تخریب شخصیتم و باز موندن از رشد شخصی داشتن.

مادرم مقتدر ولی عصبانی بود، پدرم منفعل و سختکوش. با وجودی که مرد محترم و پاکی بود و در میان مردم اسم و رسمی داشت، اما همش از اون برادر سلطه گر تعریف می کرد. از طرف دیگر هر شب که مهمان داشتیم، پیش مهمان ها کارهایی رو که برادرم انجام داده بود و ضررهایی رو که بهش زده بود رو تعریف می کرد و نتیجه می گرفت که بچه هاش بهدردنخور هستند؛ خوبیها و بی آزاری من رو نمیدید و تشویق نمیشدم، مهمان ها هم با تحقیر به ما نگاه می کردند و حرف های اونو تایید می کردند. مسیولیت و ظلم پذیری و انفعال خودش رو قبول نمی کرد و میگفت خدا انگشت خیر پیشونی بچه های من نذاشته. هر چی میگفتم تقصیر توئه بهش رو دادی، قبول نمی کرد. منم عصبانی میشدم.

مهمون میومد میگفت بچه های من بلد نیستن چای بریزن بیارن، میدارن سرد بشه، اون برادرم براش مهم نبود و اصلا تن به کار نمیداد ولی من تا میرفتم خودش میومد سر سماور هی تذکر میداد، آخر سر هم میگفت بلد نیستی و اعتماد نمی کرد خودش می ریخت. دوس داشت همش خودش انجام بده. میوه خریدن هم اعتماد نمی کرد میگفت بلد نیستین. منم دیگه تن به کار نمیدادم و پدیرفته بودم بلد نیستم و احساس مسئولیت نمی کردم.

چقدر دقیق گفتین. اصطرابای من شاید از اونجا میاد. بچه های همسایه که دست به آچار بودن، به رخم می کشید، بعدها من از هرگونه امتحان عملی می ترسیدم. گواهینامه عملی بعد از چندین مورد و با دلهره قبول شدم، تا کسی شاهد رانندگی یا سایر کارهام هست، هول میشم، بیشتر دوس دارم طرف کناریم ماشین رو برونه، همش منتظرم یکی ازم ایراد بگیره. 

جو متشنج خونه هم به اضطرابام دامن میزد. دیگه طوری شده بودم که به راحتی حقم خورده میشد و روم نمیشد از حقم دفاع کنم. 

هر کاری می کردم به چشم پدرم نمیامدم. برای همون سلطه گر سه تا زن گرفت. به من که رسید می گفت پسر اگه عرصه داشته باشه با پول یه خروار گندم میشه براش زن بگیری و اینو با آواز میخوند.

الان یه اهمالکار مطلقم. 

نه همسرمو دوست نداشتم، اون خانم رو که قبلش باهاش دوست بودم، دوست داشتم

اگر اینا رو عمیقا درک کنم و شهامت و جسارتی برای تغییر پیدا کنم و توانی مانده باشد، شاید تغییر کنم.

متاسفم که چنین روزها و گذشته تلخی داشتین. بهتون تبریک میگم که خودتون رو از نو ساختین