به این فکر کردم همین چند ماه پیش مادربزرگمو از دست دادم و چقد دوسش داشتم و چقد راحت فراموش شد
هممون اخر از ذهن مردم پاک میشیم برای همیشه و تبدیل به مشتی خاک میشیم پس چه فایده داره این زندگی؟وقتی تهش می‌رسیم به خاک
دنیا هییییچ ارزشی نداره
اگه غیر از این بود بد می شد
از مسیر لذت ببرین
ما برای مقصدی ، بالاتر از خاک آفریده شدیم
این همه داریم زور میزنیم که اخرش بریم اون دنیا که میگن دنیای ابدیه و موندگار
چی بگم والا خودم ته زندگی رو میبینم مغزم استپ میزنه😅
مسئله ای که وجود داره اینه که مردن پایان زندگی نیست، فراموش نمیشن اما زندگی ادامه داره
اره دیگه بعد ی مدت حتی بچه هامون نوه هامون نتیجه هامون و.... اوناهم میمیرن و کلا ازبین میریم چون دیگه اثری از ما نمیمونه ک کسی بشناسه و یادش باشه. ولی زندگی خیلی سخت شده خیلی😞 اصلا نمیدونم چرا اومدیم دنیا همه ی کارهامون هم از قبل نوشته شده عین فیلمی ک فیلم نامه نویس همه چیو نوشته ما بازیگرا بازی میکنیم.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
39 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز