دارم به خودم میگم ، دل بستن و مشغول این دنیا و حاشیه هاش بودن حماقت محضه ، اونی زندگی رو برد که کوله بار برای سفرش جمع کرد
تصور این که عمر زود تموم میشه و ادم فقط خودش میمونه و اعمالش ترسناکه
همون ادمایی که تا دیروز قربونت میرفتن ازت تعریف میکردن ، دورت موس موس میکردن یه لحظه دیگه تحملت نمیکنن ، زود به روزمرگی برمیگردن و تو میمونی و هر چه کردی ، دستت پر یا خالی ، گوش به خدا یا پشت به خدا
واقعا این دنیا یه خوابه
کاش شوهرسابقم الان بجاش بود 😢چی میشه بمیره من بچمو بیارم پیشم ؟!!
اللهم اشفع کل مریض
خب حتما دکترا جواب کردن
خدا سلامتی بده
دقیقا مثل من
پارسال شب آرزوها چقدر دعا کردیم مادربزرگم خوب بشه ولی فرداش بابام زنگ زد که تموم کرده بیاین خونه تمیز کنین و من تو شُک ترین حالت بودم وقتی داشتیم میرفتیم خونش آمبولانس میت رو دیدیم که داره میره قلبم آتیش گرفت
وقتی رفتیم خونش دیدیم بابام داره تختشو جمع میکنه اصلا تو ی حال شُک بودم حتی تو همون لحظه،تمیز کردیم مهمون اومد اما هنوز اشکم در نیومده بود.....باورم نمیشد
اما فرداش که جنازه رو آوردن گذاشتن‌تو حیاط دیگه نتونستم تحمل کنم نابود شدم🥲😭قلبم کَنده شد،نباید میرفت.....
همش بهم میگفت بچت خوبه؟ با اینکه من بچه نداشتم ولی الان ی بچه ی ۲ماهه دارم اون نیست دیگه....
الان با اینکه هفته دیگه سالشه چقدر دلم بودنشو میخواد
ان شالله که سلامتیشو به دست بیاره
خب مستحبه که آدم وسایلش آماده باشه حتی اگه بیمار نباشه
من دو سه سال پیش مادرم داشت بهم میگفت کجا گذاشته دور از جونش منم گریه کردم پاشدم رفتم گفتم اصلا نمیخوام بشنوم. کاش که اون روز هیچ وقت نرسه
شوهر خاله تو به ما چه
حرف مردم همیشه هست. هیچ جوری نمیشه دهنشون رو بست. ما دو سال از پدرم تو خونه پرستاری کردیم خیلی سخت بودوقتی فوت کرد پسر عموش گفت اگه برده بودیدش سالمندان بهتر ازش پرستاری می کردند. بعدم گفت فلانی(بابام) فقط دو سه سال از من بزرگتر بود اما چون من با ایمان تر بودم اون به این روز افتاد. به دو سال نکشید که سکته کرد و ۱۲ سال رو دست خانواده اش موند. کاش مواظب حرفا و قضاوتامون باشیم
اِه چرا یعنی طرف هنوز نفس میکشه دارن مقدمات بعد مرگشو میچینن؟؟!
از اون روزی میترسم که این دنیا تموم بشه و بگن چرا اینکار رو کردی؟چرا اون کار رو کردی؟
و ما بگیم چون همسرم اینجوری کرد، خواهرش اونجوری کرد، دوستم، مادرم و ....
و در جواب بگن تو در این دنیا تنها بودی، کسی با تو نبود، نگاه کن...
و ما نگاه کنیم به زمین و ببینیم همه آدم ها کمرنگ شدند و فقط ما وجود داریم...
هر کدوممون توی یک دنیا بودیم با خیالات و تصورات خودمون...
امتحان هرکدوممون تنهایی برگزار شده تو این دنیا...
آدم ها صرفا وجود داشتند بصورت یک خیال تا یک چیزی به ما یاد بدن.
و ما به جای یادگیری با این خیالاتمون درگیر شدیم یک عمر....
همه چیز توی خیالات و تصورات ماست.
مغزمون داره همه چیز رو شکل میده.
دنیا فقط و فقط حاصل تصورات ماست.
ما باید درسمون رو یاد بگیریم و بریم مرحله بعد...
هیچ کسی با ما توی این دنیا زندگی نمیکنه."
