شوهر خالم توی بیمارستانه الان دارن وسایلاشو اماده میکنن

خواهر شوهر من سرطان داشت روز های آخر دکتر گفت چند روز بیشتر وقت نداره خواهر شوهرم اینا اومدن وسایل آماده کردن من دیدم مثل شما تعجب کردم آخه مگه میشه ولی اون روز شبش دیگه رفت حتی اون چند روز دکتر هم نموند 

حتما دکتر جوابش کرده و گفته آماده باشید،بد نگیرید ازشون کفن و دفن و مراسم کلی مقدمات داره مجبورن آمادگی داشته باشن

😑😑

دقیقا مادربزرگ منم داشت جون میداد و هعی نفسش می‌رفت و میومد و فقط چشاش باز بود و همه رو نگاه میکرد اما حرکت نمی‌تونست بکنه و آخرای زندگیش بود فکر کن بالاسرش داشتن برای مراسم ختمش تقسیم کار میکردن 

دلم ریش شد😭

عزیزم پدر منم سرطان داشت دیگه دکتر بهمون گفت بود دیگه برنمیگرده 😔😭این کماهم و این لوله ها هم برای ارامش شما بهش وصله 😔بکشیمش یعنی تمامه خیلی سخته خیلی خیلی بده همه اینارو دکتر ای سیو بهشون گفته ی ماهم گفته😭

😭😭😭 مامان بزرگ منمممم دلم براش تنگ شده طفلک هیچی نگف همه حرفاش تو دلش موندد 

پدرشوهر منم همین شد دور از جون شما

هنوز تو بستر بود همه وسایل دفن و پذیرایی رو اماده کردن

دیشب ساعت ۳ فوت شدن الانم سردخونه هستن خیلی حالم بده😭😭😭

عزیزم دنیا همینه متاسفانه. ۵ سال پیش مادر بزرگ من رو هم دکترها جواب کردند. من شروع کردم به تمیزکاری و آماده شدن مراسم. سه روز بعد هم فوت شد. ولی همه ی کارهاش منظم پیش رفت. بنظرم همیشه آماده بودن بهتره‌. به قول مادر شوهرم همیشه توی عزا یک عده برای حرف جمع کردن و مسخره کردن میان آدم باید مراقبه رفتارش باشه. 

هیچکس نمی‌فهمه چه دردی می‌کشی...عزیزت تو بیمارستان باشه و بدونی دیگه بر نمی گرده و بالاخره به خاطر آبروی عزیزت مجبوری پاشی با اون حال خرابتر خونه تمیزکنی...قند بشکنی ...تدارک ببینی...بابام بیمارستان بود دقیقا همچین حسی داشتم داشتم سکته میکردم میگفتم مگه عروسیشه که این طور میکنین...خواهرم چند تا سیلی محکم و پی در پی زد تو صورتم ...گفت مجلس بابا باید آبرومند باشه به خودتان بیا و پاشو...میدونستم به صبح فردا نمی‌کشه که از پیشم میره

شاید دکتر بهشون گفته امیدی نیس و نمیمونه. چون اکثرا دکترا یواشکی ب یکی از نزدیکان میگن ک طرف وضعش چجوریع

بالای منم سرطان دشت نفس میکشید ولی جوابش کرده بودن عمم زنگ زد گفت کجا میخواین دفنش کنید اونجا بود ک من ی لحظه مردم..

یا خدا واقعا سخته😭😭😭..خدا بیامرزه

حتما ازش قطع انید کردن،شوهر خاله منم بردن بیمارستان،دکتر به خالم گفته بود انیدی تیست،خالم زنگ زد به من ومامانم برید خونرو تنیز کنید،ضد عفونی کنید،بالاهره خونه اماده باشه اگه اتفاقی افتاد،خودشم خونه مادربزرگم تو قرنطینه بود،انشالا هرجی خیر هست برای شوهزخالت پیش بیاد

بابای منم آروم و مظلوم بود، همه رو هم دوست داشت.

دخترخاله های من کل مسیر تا جنازه رو ببریم قبرستون چیپس وپفک میخوردن توی ماشین خوشحال بودن،مسجد هم میمومدن غرق آرایش.. 

ما اصلا بروی خودمون نیاوردیم اما همیشه ازشون فاصله گرفتیم هم من هم خواهرام...

مادر منم سرطان داشت بعد از چند ماه که با این بیماری درد کشید رفت تو کما وچندروز بعد هم تموم کرد البته ما تا متوجه بیماریش بشیم بیماری پیشرفت کرده بود ودیر متوجه شدیم اینو گفتم اگر کسی با این بیماری داره مبارزه می‌کنه ناامید نشه اگر زود تشخیص داده بشه و درمان به موقع باشه امکان بهبودی هست...ولی از سخت ترین لحظات دوره بیماریش همین تو کما رفتن وقطع امیدمون بود