مادر بزرگم به هفته س هیچی نخورده

خواهشا آب حتما بهش بدین به آب چهارقل بخون باقاشق ب دهانش بریز کم

برید بیمارستان حتما باید سرم بگیره وگرنه دور از جونش از کم آبی فوت می‌کنه 

یکی از آشناهامون چند روزی اینجوری بود دکتر هم چیزی نداده بود.گفتند بخاطر سن هست و کاری نمیشه کرد اگه تونست چیز آبکی بخوره بهش بدید که اونم نمیخورد.بقیه گفتند برای جون دادن هم یکم انرژی لازمه اینجوری طرف خیلی اذیت میشه. ی دکتر دیگه براش آوردند و سرم داد.چند ساعت بعد از تموم شدن سرم عمرش تموم شد.دور از جون مادربزرگ شما

اینکه تو خونه نگه داشتینش بی اب وغذا واقعا عجیبه...این ظلمه در حقش...گناه داره... اون الان زنده س هنوز...چون به قول خودت تکون مبخوره وازکجا معلوم شاید چون تشنه س یا گشنه بیقراره اما نمیتونه چیزی بگه... بهتره ببریدش بیمارستان بستری بشه...اونجا با لوله بهش غذا واب میدن...پدرشوهر من رفت تو کما...دکتر گفته بود دیگه زندگی گیاهی داره اما شوهرم اینا گوش ندادن تو خونه اوردنش پرستار میومد وازراه لوله گاواژ غذا میدادن بازم تا یه سال زنده موند وحتی اواخر پامیشد راه میرفت اما دیگه بعد یه سال فشارش رفت بالا وتو بیمارستان اونجا لوله بهش وصل کردن بعدم دیگه تموم کرد...مگه قراره هرکی اینجوری شد کاری کنید که بمیره؟ کاراتون عجیبه برام...یامیگی  ببریم بیمارستان یعنی چی ازرو تخت بیفته...

وای تعجب میکنم ازتون ،بدبخت داره زجر کش میشه  کی گفته بیمارستان سرم و دارو نمیزنه پدر من یکماه تو بیمارستان از راه دماغ بهشون غذا دادن ،به وظیفه ی خودتون عمل کنید ،ببریدش اورژانس بنده ی خدا رو ، صد درصد بهتر از خونه اس ، بعدم هر مریض اورژانسی ای ،همراه داره ....خدا اخر عاقبت هممونا بخیر کنه  خواهشا بداد پیرزن برسید این روزها برای هممون  پیش میاد 

معلومه  همه منتظر نشستن  تا بنده ی خدا بمیره  دلم برا پیرزن سوخت 

خداروشکر ان شاءالله  حالشون خوب بشه

اورژانس سریعا بستریش میکنن    اون دکتر خیلی احمق بوده   خیلی زیاد 

دختر خوب هر کسی حرفی زده بخاطر حرفای خودته گلم...خودت گفتی بیمارستان نبردیم وسرم نزدیم چون دکتر گفته نهایت یه هفته بیشتر زنده بمونه ...خودت گفتی یه هفته س هیچی نخورده بازم زنده س...من اگه جاش بودم نمیتونستم تکون بخورم اما اون خیلی تکون میخوره...خودت گفتی بیمارستان نمیبریمش چون زیاد تکون میخوره از رو تخت میفته...عزیزم هرکسی هرچی گفته بخاطر حرفای خودته و دلسوزی برای مریض...والا ما چی گیرمون میاد بخوایم قضاوت کنیم...همه این روزا برای همه مون هست...الان شوهرخودم ذره ای احساس پشیمونی وعذاب وجدان نداره چون تمام سعیشو برای سلامتی پدرش کرد...یه جورایی با تلاشاشون و کمک خدا باورکن مرده رو زنده کردن وتایه سال تقریبا ماهی ۷۰تومن خرج پرستارودوادرمون باباشون کردن...الانم وجدانشون راحته .امیدوارم همه مون عاقبت به خیر بشیم...