هر موقع گفتم پول بده گفته ندارم از همون اول ازش خواستم ماهانه یه مبلغی بهم بده دستم باشه می‌تونه ولخرجم نیستم هرچی ام بخرم برای خونس.ولی بازم نمی‌ده میپیچونه.بخدا آدم باماهی ۱تومن ندار نمیشه دیگه ۱تومن چیه که نده.خرجی نمی‌ده هیچ زبونشم درازه مریضم بشم دکتر نمیبره یا نمی‌ده خودم برم باارامش باهاش حرف زدم هرکاری که فکرشو کنید کردم تا میگم میگه بسه دیگه همینی که هست ناراحتی برو خونه بابات وسایلای خونم برای ده سال پیش داغون شدن مبلمم فروختم قدیمی شده بودن گفت میخرم که ۲سال شد و نخرید فرشم داغون هیچی نیست توخونه.مامانم زنگ زد هفته بعد پسرعمت وخانومش میان خونتون باهم میایم گفته بریم خونشون من اینو شنیدم ناراحت شدم گفتم مامان توکه شرایط منو میدونی حداقل بزار فرشاروبشورم ببینم میتونم ازکسی پشتی قرض کنم یه موکتی بخزم جای سرامیک خالی پربشه بعد بیارشون
هزار بار گفتم قسطی بخریم هر ماه یه مبلغی می‌دیم تموم میشه میگه من خودمو تو استرس نمیندازم اصلا راضی نیستم ازش از خجالت میمیرم یکی میاد خونم
چطوری تحملش میکنی
یه مدت برو خونه مامانت شاید عاقل شد
احیانا بچه دار هم شدی؟
ازاول اینجوری بود؟🥲
بخداهرکی یه مشکلی داره
مشکل من اینه لیتااصلامشکلی نیس همه جوره هواموداره
ولی انقدربددله که زندگیم تباه شده
عزیزم درکت میکنم منم 8ساله ازدواجدکردم هیچ پیشرفتی نکردیم همش آقابدهی بالا آورده نزول داده و ورشکست شده امیدی به آینده ندارم
تنها پیشرفتم بعد ازدواج گرفتن گواهینامه و رانندگی بود وسلام
برا خونه هم مثه شما هر چی میگم مبل بگیریم اقساطی قبول نمیکنه
ماهم همینیم.خیلی بده زن دستش توجیب خودش نباشه همش باید منت شوهر بکشه نمی‌دونن که وظیفشونه
دخترخاله هام بعد من ازدواج کردن ماشین طلا و دوتابچه لباساشون بهترین جنس تو رفاه خونه ساختن کلی وسیله جدید خریدن
تنها راهی که برات مونده اینه که خودت شاغل بشی وگرنه تا آخر عمرت همینه