من اصلا آدم مذهبی نیستم
ولی بشدت باهاشون حالم خوب میشه
اربعین امسال کربلا بودم
آرامشی ک توی بین الحرمین میگرفتم هیچ جای دنیا نداشتم
حتی بغل عزیزترین آدمای زندگیم
شب آخر نشستم دقیقا وسط بین الحرمین
یه آقایی مداحی میکرد و بقیه دورش همخونی میکردن و سینه میزدن
ینی بیشتر اونجا گروه گروه میشن و مداحی میخونن
نشستم پیششون
مداحیشونو گوش میکردم و زیر لب زمزمه میکردم و حرفامو ب امام حسین میزدم بعد رومو میکردم سمت حضرت عباس و بهشون حرفامو میگفتم
انقدررر گریه کردم تا سبک شدم
واقعا هم ب اون گریه نیاز داشتم
وقتی خواستم برگردن ازشون قول گرفتم برای اربعین سال بعد با مادرم و عشقم برم پیششون