این اتفاقی که تو۳۳سالگی اخرش برات میوفتاد رو تو۲۳سالگی از سرگذروندی تموم شده رفته خوبه که عزیزم🌷
میفهمم چی میگی البته من بچه ندارم ولی تو زندگی سختی زیاد کشیدم حق داری که گاهی خسته بشی و کم بیاری سعی کن از شوهرت بیشتر کمک بگیری . یه کم که بزرگتر شدن مثلا چهارسالشون شد چند ساعتی بزارشون مهدکودک تا استراحت کنی .به این فکر کن که خیلیا آرزوی مادرشدن دارن و سعی کن جنیه های مثبتش رو ببینی
طبیعیه منم دومی سختر بود بعد ۳سال احساس پژمردگی افسردگی و خستگی تازه بخودم اومدم سرحال شدم ورای از خستگی و ضعف جسمی فشار روحی روانی ادمو از پا میندازه تو بارداری و زایمان بدن افت پیدا میکنه تا بهبود پیدا کنه زمان می‌بره اما نقطه مثبتش رو ببین بچه ها همبازی میشن باهم اختلاف سنی کم خیلی بهتره بین بچه ها درست سختیش برای مادره اما میگذره
خداقوت عزیزم
بسیار سخته
تو این سن اکثرا درگیر دانشگاه و خوشگذرونی مجردی هستن
اما بچه هات یکم بزرگتر شن برات راحت تر میشه
میتونی بری کلاس و تفریح و ... حسابی خوش بگذرونی
فقط قوی باش
اگر متولد هفتاد وهفتی بیست و شش سالته
بديش اینجاست ک با این همه حال بد و افسردگی باید هرروز بیدار شی ب بچه ها بخندی و شروع کنی تا شب.این خیلی بده و حتی نمیتونی بروز بدی حستو
