فرد مورد علاقم در حال حاضر مادرش بیماره و شرایط ازدواج نداره
پزشکم هست
دوسش دارم دوست پسر دختر نبودیم همکار بودیم
ولی ازش دو روز پرسیدم گفت نمیدونم میخوای چیکار کنی ولی بزرگترین ترسم اینه ک ی روز ی حلقه و دو تا دست تو استوریت ببینم
منم بهش گفتم اینکارو نمیکنم تنهات بزارم تو سختیا ...
خواستگارمم ندیدم فردا میاد محل کارم منو ببینه استانداری کار میکنه و خونه و ماشینم داره
خلاصه با این تعریفا دل مادرمو برده
بنظرتون چیکار کنم
حالا یه لحظه صبر می کردی خواستگاره رو میدیدی بعد...
هرکدوم میدونی اگر بچه دار شدی بلده بابای خوبی و همسر خوبی باشه کنارش آرامش داری و اخلاق داره
توی ازدواج احساسی برخورد نکنید بحث چند سال زندگیه
اگه مورد اول و دوست داری بمون اگرم میدونی معلوم نیس کی بیاد جلو ازدواج کن
اگه به اون قول ازدواج دادی به پارتنرت و وابستش کردی واقعا کار غیرانسانی هست حتی به کس دیه فکرکنی
عاقلانه انتخاب کن
ازدواج یه معقوله بزرگیه عزیزم
حتما دربارش قک کن وببین پیش کی احساس ارامش وامنیت داری واونموقع بااگاهی انتخاب کن
به نظرم ببین چی پیش میاد
از کجا معلوم شاید واقعا از خواستگارت خوشت اومد
به خاطر همکارت همه رو رد نکن
به خودت و به خواستگارا فرصت بده شاید واقعا فرد مناسبت رو بین خواستگارات پیدا کردی
چون به شک افتادی ک کدوم
پس خواستگارت انتخاب کن
واینم درنظربگیرکادردرمان مشغلش بیشتره وامکان داره که دیربیادبراازدواج ولی میاد
من خودم همسرم پزشکه اونم مشغلش خیلی زیادبود
اونیکه زودتر ابراز کرده میخوادت قسمت شما هست
قطعا ازدواج با علاقه بهتره
