بنظرخودم ادم سطح متوسطی هستم ازنظر سطح حرف زدن وگرم گرفتن بااطرافیانم کلا شخصیت سرسنگینی دارم تومناسبتا به اطرافیانم پیام میدم و وقتی میبنمشون خیلی محترمانه بااطرافیانم رفتار میکنم وعلاوه براینا خیلی دلسوز اطرافیانم هستم یعنی واقعا شخصیت احساسی ومهربونی دارم ولی واقعا ادم هیجانی نیستم توبرخورد بااطرافیانم بتونم نشون بدم احساسمو ولی برعکس من خواهرم ادمیه که با اطرافیانم خیلی صحبت میکنه هیجانیه ویه چیزی که برفرض جوابش خیلی کوتاهه رو اینقدر طولانی میکنه که من همش پیش خودم میگم وای چقدر یه حرفو کش میده اینقدرهم تعارف تیکه پاره میکنه که واقعا ادم کلافه میشه ازنظر احساسات هم اونقدری که من به فکر اطرافیان وخانواده هستم واقعا نیست ولی تو جمع فامیل واطرافیان محبوب همه هست وهمه عاشقشن نمیخوام خودمو مقایسه کنم ولی احساس دوست نداشته شدن میکنم حس میکنم برای هیچکس خوشایند نیستم مثلا سریه کاری که همه زحمتا ودردسرا بامن بود ولی اخرش خواهرم اومد با چندکلمه حرف زدن وصحبت کردن وگرم گرفتن همه مجذوبش شدن وتحویلش گرفتن وانگار همه چی به اسم خواهرم تموم شد گاهی اوقات خیلی دلم میشکنه واقعا چرا اینطوریه؟؟
هر کسی یجوریه دیگه، شما درونگرایی و اون برعکس
خواهرت برونگرائه شما درون گرا
خیلی دلم میگیره منی که اینقدرصادقم باید بهم بی محلی شه وتوجمعی که خواهرم هست منو هیچکس تحویل نمیگیره
یه چیزی بگم
منم مثل شمام
اگه میبینی کمکت به چشم نمیاد قطع کن اینجوری همه میفهپن که نبود شما لنگ شون میزاره
الکی هم به کسی کمک نکن غیر پدر و مادر که بحث شون جداس
درکت میکنم
عینا من و دوستم هستین
منم مثل تو خیلی دلسوزتر از دوستمم و تو سختی ها پیش دوستای مشترکمونم
ولی دوستم نه خدایی
خودشم اعتراف میکنه حتی
و فقط تو خوشی ها هست و چون خیلی بامزه اس تو حرف زدن و جوک گفتن و ... همه خیلی دوستش دارن
همه حاضر من و پرت کنن کنار فقط دوستم باشه 😐😑
یا نمیدونم شایدم من اینجوری احساس میکنم ...
به هر حال تنها نیستی ... نمیشه کاریش کرد واقعا
ادما همینیم همه با زبون ریختن حال میکنن
ما هم تو فامیل داریم طرف پشتت دشمن خونیه همه هم میدوننا ولی به خاطر زبون ریختن دوسش دارن
هرکس یه جوره