نه زنگ میزنم نه میرم مگر مناسبتی مثل روز مادر یا عید یا مثلا زنگ بزنن بگن بیایید تولد فلانیه .
قبلا اینجور نبودم ولی دوساله به شدت سرد شدم ازشون به دلایلی و واقعا نمیتونم ارتباط بگیرم.
مثلا میدونم تولد مادرشوهرمه نه زنگ میزنه نه استوریشو باز میکنم
بعضی وقت ها یه حالت بدی پیدا میکنه کسی که از دور نگاه میکنه
خیلی طبیعیه
ارتباط ما مدتی اینجوری بود بعدش هم قطع شد
بعضی آدم‌ها نمی‌تونن با هم کنار بیان اهمیتی هم نداره که نسبتشون چی باشه
ما تو یه ساختمونیم با مادرشوهرم اینا ، از اول نرفتم ، مناسبتی بشه ، دعوت کنن یا کاری باشه یه توک پا از دم در حرفمو میگم میام اصلا نمیرم خونه اش ، اون خودش میاد خونه ما بیشتر
شما هم حتما ناراحتت کردن اینجوری شدی
ولی به نظرتون از عروس هایی مثل ما بدشون میاد یا میگن عروس خوبیه زحمت نمیده بهمون؟
چه اهمیتی داره قضاوت یه آدم دیگه
واقعا میگم ها، شعار نمیدم
آدم‌ها ممکنه توی ذهنشون فکر کنن من هیولام و…تا وقتی که من ذهنم رو مشغولشون نکنم چه تاثیری توی زندگین داره؟
یا ممکنه بگن خوش بحالش چه خوبه و خوشبخته و…بازم چه تاثیری داره توی بهبود وضع زندگیم.
ما یه دنیای ذهنی واسه خودمون ساختیم و توش مدام خودمون رو با فرضیات آزار می‌دیم
رها کن عزیزم
بیا بیرون
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
6 ثانیه پیش
6 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز