من یکی از رشته های علوم پزشکی میخونم هدفم پزشکی بود و از رشته فعلیم بسیار ناراضی هستم.پشتکارم عالیه و از چهارده سالگی تا الان روز و شبم فقط شده درس .مامانم نمیزاره کنکور مجدد بدم ولی من به اجازه اون کاری ندارم هیچ چیز برام مثل هدفم مهم نیست.تا الان هم از رشته ام انصراف ندادم بخاطر محرومیت دوساله ام از کنکور بوده.مامانم یه اخلاق خیلی بدی داره اینه با وجود اینکه شاهد تلاش های شبانه روزی من بوده ولی هیچوقت حتی یکبار هم نگفت ایشالا به پزشکیت برسی.همش میگه زن فقط باید معلم بشه و هروقت از پزشکی نیاووردنم ناراحتی میکنم و اون میدونه که من به بچه علاقه دارم سعی میکنه الکی حواسمو پرت کنه میگه برو دانشگاه ازدواج کن نی نی بیار چشم رنگی موطلایی🤦♀️😐😐 اخه من دارم از پزشکی او آینده ام میگم تو از چی صحبت میکنیییی .آتیش میگیرم این حرفا رو میزنه من اینقدر زحمت نکشیدم که اینا رو بشنوم.همش منو دست کم میگیره با اینکه من فوق العادههه درس میخونم ولی معتقده پزشکی حق من نیست .منظورش اینه هوشم کافی نیست و باید میرفتم انسانی
خب بچه هم علاقته
مامانت سعی میکنه واقع نگر باشه
تو داری میگی تمام زندگیم درس بوده
و مامانت میگه خب یکم زندگی کن
شمازیادی حساسی
حق داری آدم انتظار حمایت داره
اشکال نداره شما بخون به هدفت برسی
دوست من علوم آزمایشگاهی قبول شد رفت خوند بعد بیمارستان استخدام شد و دو تا پسر داره . 40 سالش که بود دوباره کنکور داد پزشکی قبول شد و الان خیلی راضی و خشنوده . به هدف ات فک رکن . مادرتون عقاید خودشون را داره . من خودم معتقدم معلمی واسه خانم بهترین شغله چون سنی ازم گذشته و معتقم ارامش تو زندگی از همه مهم تره ولی شما که هدف تون خیلی براتون مهمه حتما تلاش کنید
مگه ما بچه انسانیت که با معدل ۱۸ب بالا رفتیم هوش نداریم...؟مامانت راست میگه بنده خدا میبینن جلو چششی
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
15 ثانیه پیش
16 ثانیه پیش
17 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز