من خودم اوضاع روحیمخیلی وقته بهم ریختس،خیلی بهم ریختم،خیلی خیلی...
دوستامم طردم کردن،همش باهم میرن بیرون،همش به هم زنگ میزنن،اما من چی؟من این وسط نخودی،بود و نبودم که مهم نیست...
من دارم له میشمممم،دارم میمیرم،این طرد شدنه این وسط چی بود؟
اونا میدونن من حالم بده،میدونن هر آن ممکنه خودمو بکشم،چجور میتونن همچین کنن؟البته که دوست داشتن اجباری نیست ...منم میتونم بمیرم فقط
زنگشون میزنم جوابمو نمیدن...
بعدشم میکن چرا خودتو ازمون جدا کردی
منم همچین حسی ندارم چند سالته؟
عزیزم
دوست سالم دراین وقت همراهه
اونهادوست واقعی تبودن
اگه شماباهاشون بداخلاقی نکرده باشی حق نداشتن
بهترکه رفتن
منم این حسو دارم
همسایه هام باهام یکی دوبار رفت و آمد میکنن و بعد یهو قطع میشه
چون فهمیدن که فقط اونارو داری، همونا هم بعدا میزنن به تیپ هم. هرکی خودش رو بچسبونه دیگران ازش زده میشن تو باید یجوری وانمود کنی که بفهمن حتی بدون اونا هم سرت شلوغه و کار داری
چقد تفکرت حقیرانه است پس عزت نفست کجا رفته وقتی تو آفریده شدی معادل کل هستی ارزش داری چرا اوضاع بی قانون چند نفر دیگه باید تورو متلاشی کنه
ضمن اینکه این روابط و احساسات به شدت ناپایدار و زودگذرن
