میخام رگمو بزنم

من همیشه وقتی فکر حودکشی می زنه به سرم با خودم می گه تو یه لحظه نمی تونم برای کل عمرم تصمیم بگیرم یه زمانی مثلا تو یه ماه بعد مشخص می کنم و با خودم می گم تلاشم می کنم اگه تا اون ماه بازم تو همین فکر بودم بعد عملی اش می کنم معمولا تلاش هایی که تو اون یک ماه می کنم اون شرایط تغییر می ده و کلا از اون موقعیت سیاه میام بیرون 

و بعد خدا همیشه بزرگه کمک بخواهی کمک می کنه و ذره ذره همه چیز برات تغییر می ده

طوری نیست منم دوران نوجوانی این روزها رو داشتم با خودم می گفتم یه روز شوهر می کنم و می رم و دیگه پشت سرم رو هم نگاه نمی کنم بزار اون روز ببینم که پیر شدن و زنگ می زنند به من که بیا بهمون سر بزن و من می گم کار دارن و نمی رسم!  واقعا هم تو همین روزها هستم.   چرا بخوام آخرت خودم برای اونها نابود کنم مرگ واقعا دردناک هست

برو با نامزدت  فرار کن از پدرت

عزیزم من همیشه تاپیکاتو میخونم.یه بار میگی خانوادم مجبورم کردن بهش برگردم.

یه بار میگی خانوادم میگن جداشو 

یه بار میگی دوسش دارم نمیتونم فراموشش  کنم

یه بار میگی ازش متنفری میخای ازت زده بشه

آخرش کدوم گزینه .اگه واقعا نامزدین با این شرایط فعلا باهاش عروسی نکن تا بتونی احساس واقعیتو پیدا کنی

و به جای اسمش همش میگی نامزد خیانتکارم.اگه قراره باهاش ادامه بدی این کلمه رو حذف کن.یه مدت فکر خیانتو از خودت دور کن.تا اگه دوباره چیزی ازش دیدی به جدایی فکر کن.آرامش خودتو به هم نزن.وقتی باهاش حرف میزنی این قضیه رو تو سرش نزن 

من خودم این موضوع برام پیش اومده تو نامزدی ولی نه در حد مال شما که میگی دختره اومده دم خونشون

دختره همسایمون بود اومد پیش من گریه کرد که من شوهرتو دوس دارم باید بامن ازدواج میکرد.راستش اصلا برام مهم نبود😬 چند سالم گذشته دیگه شوهرم به کسی پیامم نداده