چهارساله باهمدیگ زندگی میکنیم
تو ی اتاقشونم
ن شوهرم میادش مستقل شیم ن اونامیزارن مامستقل شیم
مادرشوهرم اهله دعاجادو هستش
هرکجامیره ینی ادم نزاشته ک بدی منو واسش نگه منو پیشه همه خراب میکنه خودشم میگه بخاطره نوه هام نبودش طلاقش میدادیم
پدرشوهرم هم پیش مردم اسموگذاشته دیونه روانی
توروخداشماباشین جای من چیکارمیکنین
شوهرم هم هیچی بهشون نمیگه
ازبس مادرشوهرم واسش دعامیگیره
من باشم بع بابام میگم سقفشونو رو سرشون خراب میکنه
باهاش حرف بزن بگو چه مرگته خب چرااینجوری میکنی
سلام
شما همینکارو باهاش بکنید
جلو شوهرتون باهاش خیلی خوب باشید ولی تنها شدین اذیتش کنید روانیش کنید تا خلاص بشین
سکوت بدترین کاره،هرچی هرجا گفته به روش بزن ،بلوا درست کن خودشون مجبورتون می‌کنن از اون خونه برید
عروس گرفتن کم توقع پشت سرم میگن
ببین من ۸سال باخاری وبدبختی بامادرشوهرم تویه ساختمون بودم شوهرمم میگفت محاااله جداشیم صدبار رفتم قهر سری اخردیگه بریدم کلی بازی دراوردم رفتم خونه بابام خونه رو جداکرد الان یه ماه نشده خونه رو عوض کردم تازه دارم میفهمم زندگی چیه
