اسی عزیزمممم من پست های قبلتم خوندم
برو سر زندگیت حالا ک شوهرت پشیمونه
شرطم بزار ک زنه رو طلاق بده
بچشت گناه داره فداتشم
خودت هم از بچت بیشتر عمرت داره میره مشخصه دوسش داری برو بخاطر خودت و بچتم شده برو و چشم ببند
بخدا بعد ها فقط حسرتش ب دلت میمونه
این زنه اگ بچه دار بشه عمرا طلاقش بده شوهرت خوب فکراتو بکن تا دیر نشده عزیزم
الویت خودتی و بعد بچت
ب شوهر و برادر و مادر و اینا فکر نکن
تو بفکر روح و روان خودت و بچت باش و اگ قول میده خیانت نکنه هرگز برگرد گرچند بعید میدونم
اما من شاید بخاطر بچه و دل خودم برمیگشتم و زندگیمو بخاطر یه لجن ازخدا بی خبر اوار نمیکردم رو پسرم