به این فکر کن ک تنها دلخوشی یه پدر ومادر بچشه
مجرد ک بودم پدر مادرم مغزم میخوردن گفتم ازدواج کنم خلاص شم الان شدن سه تااا هرکدوم یجور منو عذاب میدن با حرفاشون دیگه بریدم از زندگی :))
اره درکت میکنم هر موضعی هم که باشه منو میکوبه اصن اعتماد به نفسمو نابود کرده من خیلی ادم اجتماعی بودم بچگی الان نمیتونم تو اینه هم نگاه کنه انقد که به من میگه فلانی خییلی از تو بهتره و خوشگل تره در حالی که من اصن با طرف سرو کاری ندارم باعث شده از همه و خودم متنفر شم دقیقا وقتی اینابهم میگه لبخندشو میبینم
این همه مشکل دارم تو زندگیم یه مامان خوب ندارم ک باهاش حرف بزنم خودمو خالی کنم همه چیو تنهایی دارم تحمل میکنم یه بار نشده بغلم کنه یه بار نشده باهاش دردودل کنم
اینطور صحبت نکن بعدا پشیمون میشی منم رابطه خوبی با پدرم نداشتم هر چند که برای این رفتارم دلیل داشتم وقتی درست روز جمعه شب یلدا پدرم به رحمت خدا رفت تازه به مظلومیت پدرم پی بردم و حالا از ذهنم بیرون نمیره و نمیتونم براش کاری انجام بدم
خدا از برادرا و خواهرم نگذره که با تخریب من باعث اختلاف منو پدرم شدن از خدا میخوام که روح پدرم در آرامش ابدی باشه و از من بگذره
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
10 ثانیه پیش
11 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز