اینقدر میترسم اینقدر نگرانم دارم میمیرم حالم خیلی بده فقط مرگ میتونه حالم رو خوب کنه
همش نگرانم میترسم معدلم پایین بشه میترسم این همه خرج کرده باشم بیهوده باشه میترسم میترسم جلو پدر مادرم شرمنده بشم میترسم تو کلاسمون رتبه ی اول نشم و جلو معاون و مدیر آبروم بره میترسم اینقدر میترسم که نمیتونم هیچ کاری کنم فقط دارم میلرزم و گریه میکنم توروخدا یه راهی چیزی بگید این حس هارو از بین ببرم رقابت حالم رو بهم میزنه از رقابت متنفرم نمیتونم با رقابت درس بخونم چجوری فقط سرم تو لاک خودم باشه و به بقیه فکر نکنم یه نمره ی بقیه چجوری اهمیت ندم دارم روانی میشم اینقدر غصه ی این چیزا رو خوردم دهم انسانی ام وقتی به مدرسه جدید رفتم مدیرم دید معدلم ۲۰ هست بهم گفت باید برای مدرسه رتبه بیاری اگه از بقیه پایین تر باشه نمره ام که آبروم میره جلو مامانم روم نمیشه تو صورتش نگاه کنم لعنت به من لعنت به من که وجود دارم تو این دنیا و باعث شدم که پدر مادرم به من امید داشته باشند اونروز مامانم با داشت بهم میگفت چقدر خوبه بچه ی آدم موفق بشه اشکش رو همون لحظه دیدم از همون روز دارم گریه میکنم یک لحظه اون لحظه از جلو چشام نمیره یک لحظه نمیتونم بدون عذاب وجدان زندگی کنم دارم نابود میشم
