پسر داشتن خیلی مهمه

مامان من کد بانو ترین خانم توی فامیله ولی من و خواهرم یذره ازش یاد نگرفتیم به نظر من برعکسه مادر کدبانو باشه دخترش برعکس میشه 

برا ما دلیلش اینه که مامانم اصلا نمیزاشت ما کاری بکنیم 

وقتی چیزی میخواست یادمون بده همون لحظه ی اول که میدید ضعیف داریم کار میکنیم از دستمون می‌گرفت و خودش انجام میداد ما هم اعتماد بنفس مون میومد پایین 

انشالله به سلامتی بیاد پیشت 😍

خب تو هم مثل جاریت زرنگ باش 

اول اینکه کلا این افکار اینکه چون بچه های من دخترن و اینا رفتارشون با من بده رو از سرت بنداز بیرون چون اصلا ربطی به اون طفل معصوما نداره 

دوم اینکه تو هم مثل جاریت زرنگ باش ،محبوب بودن جاریت بخاطر فامیل بودنش نیست بخاطر زرنگیش و سیاستشه ،وگرنه خیلیا رو دور و اطرافم دیدم که فامیل درجه یک مادرشوهرشه ولی بخاطر بی سیاستیش از چشم مادرشوهرش افتاده

کم کم رفتارتو با اونا تغییر بده بیشتر بهشون احترام بذار نتیجه رو میبینی ،اون حس آرامشی که به خودت میده خیلی خوبه

منی که تجربه سقط دارم میدونم خدا وقتی دامنتو سبز میکنه تو خونه ت صدای بچه میاد چه لذتی داره دختر پسرشم مهم نیست..خوب کردی ولی تو که کردی کاملش کن و مستقیما بگو برای جاریم هول بودی برای من بعد چهار ماه اومدی اسم دختر پسر رو نیار درباره ی خودت و جاریت حرف بزن اگه اون گفت این دختره اون ‌پسره اون موقع بگو این دختر دختر پسرته و من دیگه جوابتو نمیدم شوهرم یا پدره و از بچه ش حمایت میکنه یا همین الان میبرع میذارتش دم در ...و دیگه هرگز درباره این موضوع حرفی نشنوم

فکر نمی کردم تو این قرن مردم پسر زاییدن رو باعث افتخار به دونن 😑 مگه پسر چیه والا اطراف من هر کس پسر داره با اینکه پسراشون خوب و موفقن باز دختر رو بیشتر دوست دارن منم یک پسر دارم کاش پسرم دختر بود ،تو هم برات مهم نباشه بذار  تو جهالت خودشون بمونن اخرالزمان ادم چه چیزها نمی شنوه 🙄

آره خیلی مهمه تخت شاهیشون بی وارث میمونه. 

سعی کن حالا که شوهرت اینطوریه ،یعنی معلومه اونم خیلی حساسه بخاطر همینه که با همه قهره،پیشش از خانوادش گلگی نکن ،کم کم با سیاست هم خودتو پیش خانواده شوهرت خوب نشون بده هم شوهرتو با اونا آشتی بده ،البته اگه خودت دوست داریاا 

مثلا اگه شوهرت با یکیشون قهر کرد تو بهش بگو که کارت اشتباهه  یا بگو اونا کارشون اشتباهه اما تو گذشت کن ،وقتیم آشتی کردن یجوری به اونا بفهمون که تو به شوهرت گفتی که بره آشتی

تو دهه ی ۶۰ و ۷۰ که باااید حتمن پسر میداشتی ما ۳تا خواهر بودیم و از شانس ما همه اطرافیان حداقل ۳ تا ۵ پسر داشتن

چه حرفا نشنیدیم

چه دلها که نشکست

هر جا میرفتیم دعا میکردن خدا به پدر و مادرم پسر بده

دلسوزی های احمقانه عمه و خاله ها و...

الان ما سه تا خواهر هر کدوم یه شغل و سمت خوب داریم

یکی نگرانی و اضطراب من از دختر داشتن که دوتاشو دارم همین ازدواج و آینده هست خیلیا دیدم چه پسرایی بودن چقد تعریفشونو کردن برا تحقیق ازدواج بعد چی از آب دراومد

چرا قضاوت میکنید. گفتن دختر چیه باید پسر میاوردی علنا

خب مدیریت کل زندگیتا