نه.اون یه ربع میره دنبالش از سرکار میبره خونش.بعد گاها نمیاد خونه میمونه پیش دختره.گاهی تا یازده شب.بعد برای خواب میاد خونه.کاش همونم نیاد.من نمیدونم شوهرم چرا نمیره اونو بگیره منو ول کنه.بارها گفتم بسه دیگه اذیتم نکن بریم شهرستان پیش خونه بابام یه خونه اجاره کن برای منو و دخترام تو بمون همینجا.نمیزاره.با بچه ها تهدیدم میکنه میگه خودت میخای برو .بچه ها رو عمرا نمیدم بهت.میدونه منم بدون بچه ها جایی نمیرم.آدم شری هم هست میترسم حرفی بزنم یا کاری بکنم شر درست کنه
منم دردم بچمه فوقالعاده بچه حساسیم هست بمیرم براش عشق پدر مادرو درک نکرد ولی میخوام تا میتونم براش تلاش کنم تا آینده خوبی نصیبش بشه ما که آرزوهامونو کشتیم حداقل بچه هامون برسن به چیزایی که میخوان حیف از جوونیمون که به فنا رفت
نه شماره هاشونم فرستاده ینی عکسی ک گرفته شماره ها زیر اسم هست تازه من همه شماره دوستاش و تو یه دفترچه نوشتم 😐 در دوران جاهلیتم ک هنوزم در همون دوران بسر میبرم کلا خیلی پیگیرممممممم وای خدایا شفا بده
عزیزم مگه شما چقدر مبخوای زندگی کنی که اونم کلا با ناراحتی باشه؟ چرا سعی نمیکنید هر چیزی و که قبول کردید بعد از اون به شادی خودتون فکر کنید
با خیانت و ببخشید و شاد زندگی کنید و تو هر دعوایی پای گذشته رو وسط نکشید ، عین آدم زندگیتون و بکنید
یا نبخشید و سختی هاش و به جون بخرید ولی بازم خوب زندگی کنید
اکثر خانم های اینجا مشکلاتشون اینه سیاست ، زبون ، علم و در حقیقت شجاعت درست و شاد زندگی کردن و ندارن
خودشون و بدبخت میبینن و بچه هاشونم بدبخت میکنن ( در حالی که فکر میکنن با فداکاریشون ، دارن بچه هاشونو به بهترین نحو بزرگ میکنن)
چونگ وابسته ای
اون دنبال خوشی های خودشه و تو دنبال اونی
خوشی هات رو روی کاغذ بیار با چی خوشحال میشی همونارو انجام بده
دیگه فرصتی باقی نمیمونه که بهش فکر کنه
ببین ما با عادت زنده ایم سعی کن عادت کنی تماس نگیری پیگیر نشی
دنبالش نباشی
عادت کن دنبالش خوشی های خودت باشی
ببعد مدتی این میشه رفتارت و تمیتکنی ترکش کنی
اون موقست که شوهرت میفته دنبالت
همه چیز حس میشه حتی اگه نخوای. طرف بفهمه
تو با زنگ زدنات داری بهش میگی من پیگیرتم نگس هم حس میشهه
حالا اگه تو جواب تماس ندی دنبال رسیدگی به خودت باشی
خوش باشی
اونم حس میکنه و میفهمه
اونوقت احساس خطر میکنه
قسط و قرض برای خونه و زمینه باید پرداخت بشه چون برای دخترامه.دیگه من اگ خرج آرایشگاهو لباسم بکنم نمیتونه قسط بده و زمین از دست میره.بخاطر دخترام مجبورم.
وگرنه کم تو فامیل نداریم ک زنا هرروز آرایشگاهن و لباس و...منتها هیچی ندارن دیگه.یا باید از اول پولدار باشی ارث برسه چن تا خونه و ماشین و ...ک خوش بگذرونی یا باید سختی بکشی ک ب اینا برسی.اگ اینا رو بخوای باید سختی بکشی.ب قر و فر بخای برسی باید قید اینا رو بزنی.بالاخره سه تادختر بسیار خرج دارن من دختر بزرگم کلاس زبان و طراحی میره هزینه خورد و خوراک و لباسشون واقعا زیاده.من مجبورم از خودم بزنم برخلاف میلم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز