کسی که لذت محبت و‌انس با خدا و به خدا رو‌چشیده کاملا دنیاش با دنیای ادم های مادی و دنیا پرست فرق میکنه امام علی در مورد اینجور افراد میفرماید بدن های این افراد در بین افراد دنیایی است امام دل های انها در عالم ملکوت و‌با ملکوتیان است ادم‌وقتی حالات ملکوتی داره به لذت های بینهایت وصل هست فقط افرادی که از لذت های ملکوتی به دور هستند افسرده میشن و کل لدت های دنیا رو در همین چند تا لذت مادی دنیایی میدونند دقیقا مثل کسی که تو عمرش غذایی جز نان نخورده براش سخته درک لذت کسی که هر روز رستوران میره و چلو‌کباب میخوره بعضی چیز ها گفتنی نیست باید حتما مزه اون رو‌چشید
مثلا کسانی که تا حالا لذت گریه بر امام حسین درک نکردند فکر میکنند گریه برا امام حسین باعث غم میشه ولی کسانی که اون‌حس حال گریه بر امام حسین و شادی درونی بعدش رو چشیدند میفمهند چقدر ارامش روحی و‌شادی میاره و‌اینها هیچ راهی نداره جز اینکه ادم‌خودش این لدت ها رو‌بچشه تا به ماهیت اونها پی ببره وگرنه با بحث‌کردن نمیشه این ها رو‌به کسی فهموند مثل اینکه بخوای با صحبت کردن به لذت چلو‌کباب رو‌توضیح بدی شدنی نیست
