بعد سه سال دارم طلاق میگیرم❤️‍🩹

خیلی بچه ای 

ی دعوارو نتونستی مدیرت کنی خواهر تو سن چرا ازدواج کردی 

بعدم ناراحت نشی گلم الانم تقریبا با ی پیرمرد ازدواج کردی ب نسبت سن خودت 

منم مث تو ولی شما۱۲ سال اختلاف من۱۳سال اختلاف خیلی کشمکش داشت زندگیمون خیلی سخت بود اوایل خودکشی ناموفق داشتم درخفا بخاطر مادرش اینوبدون سیاست ببر بالاتابتونی ب زندگی ایده ال برسی من الان ک ۲۵شدم فهمیدم چقدر اشتباه داشتم ک شوهرم اینجوری باعث جنگ جدال بینمون میشد تو دعواهمیشه سکوت کن دیگه توهین نکن بهش تایاد بگیره احترام حرمت رو کم کم خیلی بچه ای هنوز 

خونتون رو جدا کن پیش مشاور برو 

باپیرمردازدواج نمیکنی ولی وقتی بابات این حرفوزدیعنی بعدطلا حامی نداری پس برین مشاوره وحل کنین

عزیزم اینجور نیس وقتی تفاهم عشق علاقهدباشه نمیشه اینارو گف منم ۱۳ثال اختلاف دارم ولی اصلاب چشم نمیایم درظاهر ک اون پیرمرده من جوون

سالهای اول زندگی دعوا و بحث زیاده ، من تو خونمون لیوانمون تموم شد همش شکست ،یسری لیوان چای رو پرت کرد سقف رنگ سقف و اطرافش عوض شده بود 😅 

اوایل زندگی دعوا هست الان که دارم به اونموقع فکر میکنم میبینم چه صبر و تحملی داشتم الآنم دعوا هست البته اما تو وسط دعوا زنگ نزن بابات چون اونموقع عصبانی هستی عمتم نباید زنگ میزد ، همش از کم بودن مهارت ارتباطی هست تو کانالهای نکات همسرداری ایتا نکات خوبی میگن ، وقتی میگی تا میام دوستش داشته باشم یه کاری می‌کنه یعنی یه حسی بهش داری و یه حسی هست که باهاش ازدواجم کردی  ، مهارت و طرز بیانت رو عوض کن چیزی که من بهش رسیدم 

شما الانم‌همسرت شوگرته

این بابای تو خیلی بی خاصیت با ارزش پوزش

جوون ۳۰ ساله پیر نیست 

چه ربطی داره اخه برگرد خونه بابات مطمعن باش خواستگار بهتری برات میاد کسی که نهایتا ۲۴ و ۲۵ سالش باشه زبونت رو بفهمه تقریبا با سن پدرت ازدواج کردی 

سالی که نکوست از بهارش پیداست 

هنوز یه ساله ازدواج کردی بهت فحش میده نمیتونم سال بعد رو پیش بینی کنم 

عزیزم ممکنه ازم ناراحت بشی اما حق با عمته.باید موقع عصبانیت همسرت ساکت باشی.من جای مادرت هستم از من بشنو گلم‌.وقتی مرد عصبی هستش باید ساکت باشی تا ملکه قلبش بشی و بعدش خودش شرمنده بشه و بشه موم توی دستت!

هنوز اول راهی و کلی باید سیاست زنونه یاد بگیری.به طلاق هم ابدا فکر نکن.زندگیت انقدر رویایی و شیرین میشه که نگو

برای شرایط شما ک نامادری داری و تقریبا راه برگشت برات سخته 

تازمانی ک حداقل بزرگ تر بشی سعی کن یکم قلق شوهرتو دست بگیری

تاحد امکان هم خودتو مشغول کن به یه کاری

اصلاخونه نمون

برو با دوستات بیرون 

برو دانشگاه

برو ورزش و باشگاه

تا حال خودت خوب نباشه نمیتونی حال همسر و جو خونتو هم خوب کنی

تو دعواها بجای شکستن ظرف و ظروف و داد و بیداد که ظرافت زنانه تو از بین میبره سکوت کن حتی میتونی از بغض کردن و ساکت موندنت استفاده کنی تا همسرت خودش بیاد ازت عذرخواهی کنه وگرنه تاهرجا صداتو بالاببری اونم بالاتر میبره

طلاق که راه آخر اگه خدایی نکرده مشکل حل نشد ولی بابات باید ی جور رفتار میکرد الکی اینارو می‌ترسوند حمایتت میکزد

همسرت دوست داره؟

ببین دخترقشنگم.. حق با تو... ولی اگه طلاق بگیری شرایطت وحشتناک میشه.. یه کم صبور باش.. برای ساختن زندگی صبر لازمه هرچی گفت نپر جواب بده.. یه جاهایی بلانسبتت کر باش یه جاهایی لال.. یه ماه امتحان کن... جواب میده.. گاهی سکوت بدترین فحشه به طرف مقابله