استارتر،من نظرات بقیه رو خوندم واقعا درست میگن،ولی هرکی یه راهکاری داده شما سریع گفتی خجالت میکشم فلان و...
عزیزم اگر تاپیکت فیک نیست،یه فکری به حال خودت بکن ،اینهمه ادم دارن بهت میگن مخالفتت با موندن این خانم تو خونت رو بیان کن ولی تو همچنان داری میگی دلت میسوزه؟!جالبه! دلت واسه خودت و بچه هات که نمیتونن با آرامش زندگی کنن نمیسوزه؟؟
گریه میکنه خب بکنه ،بره خونه ی مادرش بمونه و بده سرکار خرجشو دربیاره،هرچی باشه مادرش دلسوز تر از بقیه س واسش...
درضمن،شما حاضری خودت سختی بکشی ولی طرف مقابلت گریه نکنه؟ اینطوری ادامه بدی خدایی نکرده خبرایی میشنوی که خودت گریه ت میگیره هاا از ما گفتن...
برای اخرین بار میگم، اگر خودت و زندگیت و بچه هات رو دوست داری،رو دروایسی رو ببوس بزار کنار،گاهی لازمه بزنی به سیم آخر تا خودت در امان باشی .
برو خیلی رک و پوست کنده بهش بگو :فلانی من ارامشم به هم ریخته،یه فکری بکن تا هفته بعد جمع کن برو از خونه ی من.
گریه کرد هم بگو گریه نکن این واقعیته،تا ابد که نمیتونی اینجا بمونی.
همسرت هماگرمخالفت کرد باهاش برخورد کن.
بعضیا زبونِ خوش حالیشون نمیشه،وقتی این خانم مادر خودش تو روستا خونه زندگی داره،چرا آرامش شما رو ازتون میگیره؟ خجالت بکشی بلا نسبت عذر میخوام ولی آدمو سوار میشن...