ی روز ساعت ۱ ۲ شب بود با خواهر شوهرم داشتیم فیلم ترسناک میدیدیم ، فیلمش جوری بود ک جنه از لای در یا کمد میومد بیرون
نصف فیلم بودیم ک یهو گف در کمدو نگا
نگا کردم دیدم باز شده خود ب خود درحالی ک بسته بود😐
خدا واسه دشمن آدمم نیاره، فکر کن مامان باباش نمیدونن تو این دنبای به این بزرگی دخترشون کجاست، حتی یه نشونه نگفتن ازش، عادلانه ترین کار اعدام بود براش وقتی که حتی شرط گذاشتن بگه چه بلایی سر جنازه هم اورده رضایت میدن و باز هم سکوت کرد
یه مدت مدام یه پسری تو خوابم بود میگفت من مصطفی هستم پسرخاله دوستت بگو بیاد کمکم کنه
این قسمت از شعر معنی و نقدش رو هیچ جا کامل ننوشته ولی برداشت خودم همیشه این بوده:
یعنی من روزگاری دخترک معصومی بودم پسرانی بودن که عاشق من بودن هرچند من اونها رو نمیشناختم ولی یادمه گردن های باریک و موهای درهم داشتن
حالا به تبسم های معصوم من فکر میکنند که من را باد با خود برد یعنی اون دختر معصوم الان نیست
یعنی در واقع دخترک هنوز هست ولی دیگه معصوم نیست..
حالا چیز دیگه ای که هست اینه که اولش میگه کوچه ای هست یعنی اون کوچه هنوز باقی مانده یعنی همون دخترک معصومی که تو اون کوچه بود هنوز هم وجود داره
