من توی زندگی شدیداً تکلیفم با خودم مشخصه،یعنی وقتی تصمیمی داشته باشم(که البته خیلی منطقی تصمیم میگیرم)برمبنای همون حرکت میکنم،و به همین خاطر مشورت رو میپذیرم اما تصمیم گیری دیگران وایه خودم رو نه،اینار گفتم تا بهت بگم که حرف دیگران رو بشنو اما سعی کن دیگران مسیرو واست انتخاب نکنن،توی نکاتی که گفتی،در مورد دونفر اول فقط مادیات بود،اما در مورد شخص سوم(دوست پسرت رفتی سمت اخلاق و خانواده)دقیقاً اشاره من همین بود،باید مشخص کنی که چه چیزی واست مهم تره و البته بیش از حد تحت تاثیر احساساتت هم قرار نگیری،خیلی زندگی هارو دیدیم که با وجود دوست داشتن به باد رفته،بنظرم اول خواستگارا و دوست پسرتو از ذهنت بیرون کن و روراست ببین چه چیزی واست از همه مهم تره
مامانم خیلی دوسش داره و تاییدش میکنه چون منش و رفتارش ب خونواده منم ثابت شده‌ست. خب تقریبا از سال دوم رابطمون خانواده من درجریان قرار گرفتن( اون ماه ششم رابطمون منو با خانوادش اشنا کرد)
شرایط حتی واسه پدرمم قابل پذیرشه (از نظر سربازیش بابام میگه مشکلی نیست میره دیگه اما زیربار نشون و صیغه نمیره پدرم) درمورد وضعیت تحصیلیش ب بابام هیچی نگفتم):
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز