عزیزم‌ببخشیدا منم باشم به اونا پناه میبرم،
شما کجا دارید در حقش مادری میکنید،.
اگر واقعا تربیتش براتون مهم بود ، باید میمونید و براش کلی وقت و انرژی میزاشتید،. تازه کشیده هم زدی، باریکلااا... اون بچه دو روز دیگه یاغی میشه،.
اون بچه مادر میخواد... چه دلیلی داره وقتی شما هستید بره پیش مادربزرگش... اون فقط داره اونجا بزرگ میشه..
خوبه حالا به روز مونده پیشت
خب استعفا بده
چه طلبکار و پررو هستی
عزیزم با این کارها بچه‌ت ازت دور میشه
آروم باش و سعی کن رفتارهای غیرمنطقی از خودت نشون ندی مثلا وقتی گفت سوپ اونا خوشمزه‌تره سعی کن آروم باشی و با لبخند بپرسی چی بریزم توش دوست داری یا بگو بیا با هم آشپزی کنیم یا ...
اینطوری بچه‌ت آروم میشه کنارت
با این طرز برخوردت خانواده شوهرت هر چی ازت پیش بچه بد بگن بچه میگه حق دارن ببین مامانم واقعا اذیتم میکنه!
اگه کنارت احساس آرامش کنه هر چی پشت سرت بگن رو میاد بهت میگه تو هم فرصت داری ذهنیتش رو به نفع خودت تغییر بدی وگرنه ازت بترسه بیشتر میره سمت اونا
پرستارم نگیر رفتار خودتو اصلاح کن
عزیزم متاسفانه مامان شاغل نمی‌تونه همه چیز رو با هم داشته باشه
وضع همه همینه نه شما
جاری من پرستار گرفته
یکی از دوستام پیش مادر و مادرشوهرش می‌زاره
یکیشون مهد طولانی
بهرحال هر کدوم ی مزایا معایبی دارن
شما هم که نمی‌خوای شغل رو ول کنی و بچه داری کنی پس بزن به بی خیالی و اون ساعتایی که هستی بهش محبت کن و بازی کن که بچه جذبت بشه
از اول بچه نمی‌خواستم الآنم نه وقتش رو داری نه حوصله اش رو اون لجبازی نمیکنه شما خسته و بی اعصابی رفتارت با بچه مریض رو ببین به نظرت این رفتار منطقیه؟
پیشنهادی کارت رو کمتر کن یا اگه میتونی یه مدت مرخصی بدون حقوق بگیر
هفته ای چند روز بگو یکی بیاد کارای خونه و آشپزی رو بکنه
عزیزم به نظدم مادر شوهرت داره لطف بزرگی میکنه که بچتو نگه میداره.
آدم حوصله بچه خودشم نداره
سعی کن به جای ایراد گرفتن قدردان باشی.
اگه بچت مهمه شغلت رو رها کن و ب تربیت بچت برس
