شاید همه این ریزبینی ها به خاطر اینه که اون موقع عاقل تر شدی و دیگه احساسی تصمیم نمیگیری
من ۱۹ سالمه اما مثل همون ۳۰ ساله ها به طرف نگاه میکنم
پ چرا منی که الان ۲۰ سالمه از ۱۸ سالگی دچار همچین وسواسی شدم تا به رنگ نخ خشتک طرفم گیر میدم
20 سالمه و بنظرم باید 30 یالگی ازدواج کرد
مثلا خونه نداشت . ولی شغل داشت . ایندش میدونستم خوبه . چون خیلی فعال و دست به خیر بود . سختیم کشیدم . ولی خداروشکر خونم خریدیم. منظورم اینه کاریه . تنبل نیست . باور کن خیلی چیزا همون اول میشه فهمید . خب اگه خونه داشتیم از اول بهتر بود . ولی دیگه قسمت ماهم این بود
من ۲۱ عقد کردم کار اشتباهی نکردم بگم سنم کم بود ناشیانه رفتار کردم همیشه عاقلانه رفتار کردم شوهرمم با علاقه انتخاب کردم از همه نظر عالی دوسش دارم ولی فکر اقتصادی نداره نمیدونه حرف هم گوش نمیده شااااید اگر سن بالاتر ازدواج میکردیم سر این قضیه میتونستیم کنار بیایم ...
خیلییی بده من که عمرم حروم کردم
۲۱ سالگی ازدواج کردم پشیمونم
اره بنظر منم همه ی اینا برمیگرده به عاقل بودن طرف ن صرفا سنش..
من ۲۰ نامزد کردم بااینکه طلا میرف بالا گفتن نمیگیرین و طلای کس دیگه بنداز من قبول کردم نگیرن ولی گفتم واسه کس دیگه هم نمیندازم ...دیگه خودشو ن بهترین طلا گرفتن
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
16 ثانیه پیش
18 ثانیه پیش
19 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز