خیلی ناراحتم بچمو دعوا کردم

عزیزم دختره یا پسر

از من خسته تر نیستی 

پسرم منو به خدا رسونده

می خوای پریود بشی عزیزم.

نگران نباش

خیلی سختی کشیدی و طبیعیه که احساس خستگی و درماندگی کنی. نگهداری از بچه کوچکی که هنوز راه نمی‌رود و به شدت به شما وابسته است، واقعاً کار طاقت‌فرسایی است، به‌ویژه اگر فرصت استراحت نداشته باشی. اما تو تنها نیستی و می‌توانی با کمی تغییر در روند روزانه‌ات کمی از فشار رو کم کنی.

راهکارهایی برای کمک بهت:

1. زمان‌بندی کوچک برای خودت بساز

اولویت دادن به خودت: حتی اگر ۵ دقیقه باشد، زمانی برای نفس کشیدن و خوردن چیزی کنار بگذار. بگذار بچه برای چند دقیقه در یک مکان امن (مثل تخت یا گهواره) باشد. مهم نیست گریه کند؛ سلامت تو هم مهم است.

وقتی می‌خوابه، اولین کاری که باید بکنی غذا خوردن یا استراحت خودته، نه کارهای خانه.

2. محیط امن برایش فراهم کن

اگر در حال یادگیری تعادل است، فضای اتاق را امن کن (مثلاً پتو یا کفپوش نرم بگذار). اجازه بده در این محیط خودش بازی کند و تمرین کند.

از اسباب‌بازی‌های سرگرم‌کننده و متحرک استفاده کن که توجهش را برای مدتی جلب کنند.

3. از دیگران کمک بخواه

اگر کسی (مثل همسر، خانواده یا دوستان) می‌تواند حتی برای یک ساعت به شما کمک کند، ازشون بخواه.

اگر کمکی در دسترس نیست، به فکر پرستار موقت یا مهدکودک ساعتی باش. حتی چند ساعت آزادی می‌تواند انرژی تو رو برگردونه.

4. تقسیم وظایف خانه

کارهای سنگین مثل ظرف شستن یا آشپزی را ساده کن. از غذاهای آماده یا سریع‌پخت استفاده کن.

اگر ممکنه، از ماشین ظرفشویی یا ظروف یک‌بارمصرف استفاده کن تا کارها کمتر شه.

5. یاد بگیر نه بگی

لازم نیست همه کارها را به بهترین شکل انجام بدی. نواقص رو بپذیر و اولویت‌هات رو کم کن.

---

احساساتت رو بپذیر

خسته‌ای، گریه کردی، احساس کردی که دیگه نمی‌تونی. این‌ها کاملاً طبیعی هستند. مادر بودن سخت‌ترین شغل دنیاست.

اگر لازم شد، حتی برای چند دقیقه، فقط بشین و گریه کن. این بخشی از رهایی از استرسه.

---

مراقب خودت باش

تو مهمی. اگر خسته و فرسوده بشی، نمی‌تونی به بچه‌ات کمک کنی. حداقل روزانه یک وعده غذا بخور، آب بنوش، و اگر شد ۱۰ دقیقه چشم‌هات رو ببند.

اگر احساس می‌کنی این فشار ادامه داره و نمی‌تونی به تنهایی از پسش بربیای، مشاوره روانشناسی می‌تونه خیلی کمک‌کننده باشه.

یادت باشه که این روزها گذرا هستند. بچه‌ات رشد م

ی‌کنه و مستقل‌تر می‌شه. تو داری کار بزرگی انجام می‌دی.

نازی دخترا اینطورن  

تاچندماه بچه هاهمینطورن دوسال به بعدخوب میشن منم دوتا پسر دارم کوچیکه دوسالشه این خوبه بزرگه شش سال یعنی منوبه جنون میرسونه که میشینم میزنم توسرخودم ازدستش😭

کاملا درکت میکنم

اول از همه، خودت باید چیزی بخوری. چون اگه انرژی نداشته باشی، نمی‌تونی به بچه‌ات رسیدگی کنی. مهم نیست چی باشه، فقط یه چیز ساده و سریع آماده کن که جلوی ضعف و خستگی‌ات رو بگیره.

چیکار کنی الان؟

1. یه چیز فوری برای خودت آماده کن:

نون و پنیر یا تخم‌مرغ نیمرو.

یه لیوان شیر گرم یا چای همراه با بیسکوییت یا خرما.

اگر از قبل غذایی تو یخچال داری، همون رو گرم کن.

2. برای بچه:

اگر غذای بچه آماده نیست، از یه گزینه ساده استفاده کن. مثل فرنی یا حریره بادام.

می‌تونی از پوره آماده مثل سیب‌زمینی یا هویج استفاده کنی.

3. الان به آشپزی مفصل فکر نکن. فقط انرژی بگیر تا بتونی ادامه بدی.

---

پیشنهاد بعدی:

وقتی یه مقدار انرژی گرفتی، سعی کن یه غذای ساده برای هر دوتون درست کنی که زمان زیادی نگیره. مثلاً سوپ ساده یا پلو و تخم‌مرغ.

یادت باشه: اول خودت! چون اگر ضعف کنی

، کسی نمی‌تونه جای تو رو بگیره.

براش اسباب بازی که دوس داره بزار. باهاشبازی کن بعد سرگرم میشه برو سراغ کارات. دختر منم همش به من چسبیده دو سال و نیمشه یه 4 ماهه هم دارم اون هنوز زیاد اذیت نمیکنه ولی واقعا میفهمم چی میگی. منم از دستشون میشینم گریه میکنم. ولی کم کم یاد میگیری