مشکلش چیه؟ به چه چیزهایی حساسه، سعی کن از چیزهایی که بهشون واکنش های این جوری نشون میده دورش کنی. یعنی به نقاط ضعفش دست نزنی، به مرور خوب میشه و بهتر میتونه خودش رو تو این موقعیت ها کنترل کنه. در خلال این که به نقاط ضعفش کاری نداری، به تدریج و ملایمت در مورد بد و ناپسند بودن اخلاقش و مخصوصا این که به جسم و روح خودش بیشتر آسیب میزنه، صحبت کن و مخصوصا بیشتر به سلامتی جسم و روحش ربطش بده تا بفهمه که نگران سلامتیش هستی.
یعنی باری حرف های روزمره ام دادمیزنه؟
ازش بپرس چه رفتارها یا حرکت هایی تو رو تحریک میکنه؟ و چرا با دیدن یا شنیدن اون چیزها عصبانی میشی؟
درست و منطقی باهاش حرف بزن، اون هم برای خودش دلایلی داره و منطق و استدلالی پشت حرکاتش هست. اگر دیدن و شنیدن چیزهایی ناراحتش میکنه، کم کم بهش یاد بده که در این مواقع چطوری رفتار بکنه
