اول صبحی سر مادرش با من دعوا گرفته

دوبار بیوفته تو خرج خونه باباش حساب کار دسش میاد 

این اینطوریم نیست نمیتونم مدیونش شم ولی خب کلا بد غذان و هیچی نمی‌خورن یه جوری که آدم معذب میشه مثلا شوهرم بهم میگه چایی دم کن میرم دم کنم پشت سرم میاد ببینه چقد چایی میزنم کلا انقد ایراد گیرن خونشون به غیر ظرف شستن هیچکاری نمیکنم با اینکه شیش سال عروسشونم انگار تازه عروسم انقد اونجا معذبم  

منم دوست دارم باهام یکم رودربایستی داشته باشن ولی متاسفانه زیاد راحتن منم خوشم نمیاد

اونا که رودربایستی ندارن قشنگ میشورن پهنت میکنن من رودربایستی دارم   حالا به خدا خونه بابام میریم بااینکه وضعش از خانواده شوهرم ضعیف تره ولی انقد راحتیم خدا می‌دونه هروقت دوست داریم چایی دم میکنیم هروقت دوست داریم میخوابیم هروقت دوست داریم پامیشیم هفته پیش یه هفته خونشون بودیم شوهرم هروقت دوست داشت وسایل می‌گرفت کباب درست میکرد اصلا بابا و مامانم نمی‌گفتن چیکار میکنین ولی اینا میری خونشون ده شب میخوابن هرکی جدا غذا میخوره در سکوت کامل همه نشستن باورت میشه پنجشنبه رفتیم خونشون یلدارو زودتر گرفتن یازده شب همه چی جمع شد خوابیدن  

خدا حفظ کنه پدرتو ،پدر من بینهایت سختگیره خونشون شبیه پادگانه ،یهو یاد یه خاطره از دوره عقدم افتادم 

واسه من خونه پدرشوهرم مثل پادگانه  حالا فکر کن خونه ما پنج دقیقه سکوت نیست همش حرف می‌زنیم مثلا یکیمون خواب باشه تو خونمون انگار هیچ کس نیست بعد خونه اینا همه در سکوت شاید ده تا جمله باهم حرف بزنن  

دو دقیقه دیگه بیا تاپیک اخرم واست خاطرمو تعریف کنم امروز میخوام تاپیکو پاک کنم مشکلی نداره