مسبب نبودن مامانش مگه منم آخه؟!!!!!
منم میدونم‌که باید مادرشو ببینه ولی خب چیکار کنم که باباش همکاری نداره؟!
دلیلشم اینه که میگه اون باید بیاد دخترشو ببینه نه اینکه من دوره بیافتم و بگم بیا دخترتو ببین.....
لال شم اگه دروغ بگم، تا حالا بالای ۱۰۰بار به باباش گفتم بیا مادرشو پیدا کن،اوایل که فکر میکرد از رو دشمنی دارم میگم،ولی بعدا که با دخترش رفتم روانپزشک و دخترش اومد گفت بابا روانپزشکه هم گفته که باید مامانمو ببینم،به باور رسید که من از رو خیرخواهی حرف زدم نه از رو دشمنی.....
من شوهرم بدترین اخلاقش اینه که کورکورانه پشت اشتباهات دخترشه
به من میگه تو کارت نباشه،رفتارت باهاش اصلا تغییر نکنه،من پدرشم خودم باهاش حرف میزنم...
آخه چجور میشه من کارم نباشه،مگه من جزئی ازین خانواده نیستم؟!مگه حرفِ خونه ی من نیست که زده شده؟!!!چطور بی تفاوت باشم آخه....
بعدم اگه تویِ پدر باهاش حرف زدی چرا سال به سال این اخلاقش داره پر رنگتر و بدتر میشه؟!!!!!!
تصمیم گرفتم تو خونه سکوت کنم
اگه حرفی م با شوهرم دارم وقتی سر کارم و اون سرکاره بهش زنگ بزنم و بگم
باورت میشه یه بار رفته بود به مادرشوهرم گفته بود مامانم هر روز که بابام میاد خونه میره بوسش میکنه،تو چرا بابابزرگو بوس نمیکنی؟!
بعدم مادرشوهرم با شوهرم حرف زده بود که جلو این دختر این کارو نکنین،روش باز میشه یا چه میدونم بلوغ زودرس میشه
از ۸سالگی این دختر که این حرف به مادرشوهرم زده شد،کلا وقتی شوهرم از بیرون میومد و میرفتم بوسش کنم محلم نمیداد تا اینکه از سرم افتاد و الان بیاد خونه م دیگه نمیرم استقبالش....
نمیدونم چند سالشه ولی یکم صبوری کن بخاطر رابطه خودت و همسرت
خودتو جای همسرت بذار تو هم باشی بچه تو نمیتونی بی خیال شی. چون بچه بخشی از وجود آدمه هیچ جوره نمیشه کنسلش کرد
من دوروبر خودم دیدم نامادری هر کاری کرد تا بچه مقصر بشه بچه هم حسابی خودشو از چشم پدرش انداخت و یه مدت با هم قهر شدن و جدا شدن ولی بازم بعد یه مدت بچه و پدر آشتی کردن و نامادره هم آدم بده ماجرا شد در حدی جلو رفتن ک باباهه گفت من بچم بدترین هم باشه بچمه نمیتونم ولش کنم تو برو
آخرشم زنه نشست و با بچه سازش کرد
خلاصه بنظرم دایورتش کن و روابطت رو با همسرت خوب کن بعد چند سالم اون بچه بزرگ میشه ازدواج میکنه میره
اسی منم تواین سن یه عمه داشتم خیلی ازم حرف میمشید یعنی رگ خوابم دستش بود بیچاره مادرم پیرشدتامنودرست کرد انقدرباعحه ام رفیق بودم فکرمیکردم واقعاازته قلبش خوبی امونومیخواد بعدهاپی به ذات کثیفش بردم
شوهرم نمیدونم چرا انقدر بی دلیل پشت دخترشه!!!
حتی من تو کارای خونه بخوام بگم کمک بده،شوهرم بدش میاد...
خودش ک۶ کمک اصلا نمیده،خوششم نمیاد دخترش کمک بده...
به منم جلو دخترش میگه:کارای خونه وظیفته!!!
خسته شدم خیلی خسته م بخدا
یه وقتایی به خدا میگم چرا من باید انقدر تو زندگی تو فشار باشم،این از شوهرم،اون از دخترش،اونم از خانواده ی شوهرم.....
خدا جونم خودت کمکم کن آروم شم
از وقتی تاپیکو زدم تا خود الان بیدارم و خواب به چشام نیومده،بخاطر فکر و خیال کتفم گرفته،دردش عصبیه....
خدایا هیچ زن مجرد و دختری رو اسیر مرد بچه دار نکن،الهی آمین
سلام خودتون هم بچه دارید؟
خیلی شرایط سختی دارید کاش یک مشاوره برید و اگر بچه مشترک با شوهرتون ندارید برای ادامه زندگی یک فکری کنید
من چی بگم که دختر خودم اینجوریه نه تنها به مادرشوهر حتی حرفاو کارامون به همسایه ها میگه کلا پرحرفه و حافظه اش خوبه همه چی یادش می مونه و میگه چندبار قول داده نگه ولی خب بچه اس
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز