بيايد يه خلاصه از زندگيم بگم براتون…

فک میکنی ازدواج کنی از تنهایی درمیای؟!

ازدواج تازه شروع داستانه تازه میفهمی چقد قبلا ارتباطات عمیقی داشتی ک بعد ازدواج همش نابود میشه...

البته سرنوشت ها باهم فرق میکنه ولی برا دراومدن از تنهایی ازدواج نکن

فقط برودعابگیری کسی بسته بختتو.دخترهمسایمون همینجوریودتا۴۰سالگی بسته بودن مادرش رفت تو۲۲بازش کرد

اگ نظر منو میخوای میگم سرتو گرم کن جوری ک اصلا ب ازدواج فکر نکنی هر چیزی ک فکرتو ب اون سمت میبره رو حذف کن اوناییم و اومدن و نشد غصشو نخور حتماااا بهترش میاد سراغت فقط توی جامعه باش و روابط اجتماعیتو بالا ببر...وارد رابطه دوستی با پسرا نباش خیلی ضربه میزنه و روح و روانتو بهم میریزه

انشالله یکی بشه ک عاشقت بشه و همونی ک میخوای بشه...

ولی اگ خودتو دوست نداشته باشی و عاشق خودت نشی کسی عاشقت نمیشه ...من هیچ وقت نتونستم عاشق خودم باشم فک میکنم علتش این بوده ک مادرو پدرم هیچ وقت دوسم نداشتن و واقعا همیشه فک میکردم بچه سرراهی بودم بس ک بی مهری میدیدم ...الان۳۴سالمه هیشکی پیدا نکردم حداقل دوسم داشته باشه ...دو تا بچه دارم ولی بارم حس نمیکنم دوست داشتنو ‌...دارم روی خودم کار میکنم حداقل خودمو دوست داشته باشم یکم بهتر شدم ولی چرا باید از پدر و مادرم به خاطر دختر بودنم انقد بی مهری ببینم؟؟!!

گفتی دلم گرفته اومدم بگم منم بدجور دلم گرفته بود

خودتو دوست داشته باش

اون عشقی که ازش حرف میزنی هیچ کجا نیست

همه بخاطر نیازشون میان ولاغیر

کلا ازدواج بخاطر نیازه

الانم با این وضعیت اقتصادی آدما بدتر شون

دو تا چیزی که ازدواج رو نگه میداره یکی بچه‌ست یکی رابطه جن.سی ... عشق نیست