۲۳ سالمه، خانواده مذهبی دارم که مجبورم میکنن چادر سر کنم! حق ندارم برم بیرون؛ کافه یا جاهای دیگه
دوست و رفیقی هم نمونده برام.
متاسفانه شرایط تحصیلیم جوریه که نمیتونم کار کنم و مستقل بشم. هر روز آرزوی مرگ می‌کنم. هیچ آینده‌ای ندارم، هیچ پسری هم نزدیکم نمیشه با توجه به شرایطم
نه آرایشی میتونم بکنم نه عملی
اسماً زنده‌م رسماً مرده
امان از خانواده‌ی سمی
هعیییی
بمیری همینا رو هم نداری دیگه اصلا معلومه کجا میریم بعد مرگ؟
منم
اوه چه شلوغش کردی یعنی ما آرایش و عمل نکردیم، مردیم؟
خودت داره به خودت منفی می‌دی چون میگی مثل دور و بریات نیستی.
درست رو بخون، تموم میشه می‌ری پی زندگی خودت...
پاشو برو تو زیر زمین خونتون
کتاباتو بزار جلوت واسه کنکور تجربی بخون
بعد ی رشته خوب قبول شو
برو از شهرتون
اگ هم شهر خودت قبول شدی عب نداره تو دانشگاه ی پسره ک اصلا مذهبی نیس تور کن دیگ راحت میشی کسی حق نداره جیزی بگه شوهرتم مشکل نداره حجاب نزاری
عزیزم بنظرم فقط هدفت رو بذار روی مستقل شدن. نمی‌دونم شرایط تحصیلیتون که گفتید چطوریه، ولی من جای شما بودم اولویتم رو میذاشتم روی استقلال. حتی اگر شده بتونی بعد تحصیل کار کنی و اجاره ی یک انباری رو جور کنی این کارو بکن و از این خانواده فاصله بگیر
هعی خواهر من
منم امشب خیلی دلم گرفته
داشتم توی دفترچه خاطراتم از خدا گله میکردم
افسردگی خیلی بده توروخدا پدرمادرا
مادرا واسه دختراشون بیشتر و پدری نیست ولی بگید به شوهرتون که به پسرشون اهمیت بدن
میگن دختر پدر دوست داره ولی نیاز داره به مادر
پسر هم مادر دوست داره ولی یه تعریف پدر میتونه کاری کنه این پسر کوه رو جابه جا کنه
بدی نکنید به بچه هاتون
من سه ساله بغض تو گلوم گیر کرده داره خفم میکنه
عکس سه سال پیشمو با الانم مقایسه کنید میگید عکس ۱۶ سالگیمو میگید این واسه ۱۰ سالگیته این یکی ۱۹ سالگیم میگید عمرا ۱۹ باشه تو ۲۷ ۲۸ سالته
نکنید تورو خدا نکنید با بچه هاتون بد تا نکنید
تروما خیلی سخته یه حرفتون نابودش میکنه نکنید...
باشه، گفتم که چند وقت صبر کن درست تموم میشه می‌ری دنبال زندگی خودت.
بعدم ازشون بپرس چرا؟
اما به نظرم بحث آزادی نیست، چون خودت در حال تقلید از محیط این چیزها رو می‌خوای. بقیه انجام می‌دن توام می‌خوای.
آزادی یعنی انتخاب با فکر و ملاک درست.
