خب عزیزم شما برگرد به چند سال قبل
ما انسان ها جایی که الان هستیم معمولا روزی آرزوش رو داشتیم
شما هم تلاش کردی درس خوندی کنکور دادی اون موقع دوست داشتی که معلمی قبول شی، دوست نداشتی؟
الانم احتمالا خستگی کارت بهت فشار آورده
اگر این چند روز شهرتون مجازیه سعی کن یه ذره استراحت کنی
ولی در کل کارمندی همشون همینه حقوق کارمندی خیلی تفاوتی ندارن اونقدر باهم مگر ارگان های خاص
آدمایی که از کارمندی به جایی رسیدن تونستن چیزی بخرن یا مال قبل این تحریم ها بوده، یا اینکه یه شغل دوم داشتن یا خانواده حامی داشتن.
عزیزم دنیا جای عادلانه ای نیست.
آدم هم چاره ای جز پذیرش نداره و تلاش کنه که بتونه شرایطش رو کمی بهبود ببخشه.
اگر میتونی تایمای عصر که خالی هستی یه چیزی که دوست داری یاد بگیر مثلا ادیت و اینها که بتونی یه درآمدم از اونجا در بیاری
یا اینکه اگر همین تدریس رو دوست داری کلاس خصوصی بذاری