کیا تو خانواده ضعیف بزرگ شدن

استاتر عزیزم من برای بار اول پربازدید شدم میشه خودت و دوستات بیاین تاپیک یکی مونده به اخرم کامنت بزارین هنرم دیده بشه😢😢بلد نیستم کسیو تگ کنم توروخدا ببخشید اینجا پیام گذاشتم بقران هدف بدی ندارم🫂

مگه وقتی اومد خواستگاریت نمی‌دونست اوضاتون چطوره؟؟

شوهر من تو بچگی همه این تجربه هایی ک گفتید رو داشته 

متأسفانه الانم براش مهم نیست این چیزا

مثلا بگم بچه لباس کم داره میگه ول کنا این همه لباس داره ما بدون لباس مگه بزرگ نشدیم

و این منو خیلی آزار میده

حس میکنم همون فقر و نداری رو هم تجویز منو بچم میکنه انگار عقده داره ک ما هم مث خودش بشیم!

و اینم بگم خسیس نیستا درامدشم بد نیست ولی...

چمیدونم

حالم بد شد با این پست

انگار همه اینا باید منم باشم 

دعا کنید زودتر استخدام شم برم سرکار

خیلی خیلی خیلیییی زیاده 

من حتی یک دونه عروسک نداشتم 

لباسای چندسال پوشیده همه با اون لباسا میشناختنم

حالا بدتر از همه این بدبختیاو نداریا میدونی چی بود ... 

اشک نمیذاره تایپ کنم ....

اینکه یکی همش مث گرگ جای خلوت میگشت ازارجنسیت بده ... 

بی پولی 

فقر 

خانواده بی مهر 

غرور نداشته 

خیلی برام عجیبه که خیلی کمبودا برای بعضیا شده عقده خود منم ۱۲ سالم بود که پدرمو از دست دادم ما هم ۵ تا بچه ی قدونیم قد بودیم فقط از خودمون یع خونه داشتم مادرم خیلی زحمت کشید با نداری بزرگ شدیم کم خوردیم کم پوشیدیم ولی هیچوقت این کمبودا برام عقده نشد الان خداروشکر همه مون ازدواج کردیم وضع مالی هممون هم عالیه ولی همیشه از گذشته به خوبی و روزای خوبی که گذشت یاد میکنیم هر چی اون موقع کمبود مالی داشتیم ولی از عشقو محبت سیراب بودیم 

خاطرات هر کی رو که میخونم هر قسمتش منم کشیدم ولی هیچوقت برام کمبودو عقده نبود نمیدونم من عجیبم یا شماها😐😐😐

الان جرعت ندارن هیچکدوم دهن باز کنن واسه من

حرفام از صد تا تو دهنی بدتره براشون

اونموقع سنم کم بود الان فهمیدم من هستم ک باید حرف بزنم اونا لال گوش کنن...

ای وای اشکم درومد

تروخدا گریه نکن خودم تا ابد این خاطرات کثیف از ذهنم نمیرن ...

تاحالا ب کسی نگفته بودم ...

نمیخام کسی ناراخت شه

توی زمستون یک کاپشن نازک کوتاه داشتم فقط هم همونو بعد دوستان حداقل دو سه تا خوبشو داشتن به منم میگفتن سردسته میگفتم نه سردم نیست حسرت داشتن کلاه و شال گردن تو دلم مونده بود خدارو شکر میکنم رفتم سر کار تونستم از حسرتام کم کنم

وقتی که همه میرفتن سیزده بدر و چون ما پول نداشتیم به ما نمیگفتن و ماهم پول نداشتیم بریم مرغ و گوشت بگیریم و خواهرامم کوچیک بودن می‌رفتیم آتیش روشن میکردیم سیب‌زمینی میپختیم 🥺🥺🥺تا ابد از سیزده بدر متنفرم

افرین خوشحال شدم نسل بعضی رفتارا باید منقرض شه دیگه

سن کم خیلی بده منم سنم کم بود انقد الکی کوتاه میومدم بعد یاد گرفتم هرچی قوی تر باشم آرامشم بیشتر 

آخه چرا الان باید این تاپیک و ببینم کفش پاره و نون خشک طلبکار دم خونه ای خداااااا اون موقع کجا بودی 😭😭😭

بله

اخه موقع مریضی یکی باید باشه زیرشون رو تمیز کنه

منم مثل شما بودم فقیری درد بدی هست انشاالله الان اوضاتون فرق کرده باشه

بآ بدبختی با ارث مامانم یه زمین یه محله پایین خریدیم و بزور ساختیم. اونقدر الکی ساخته شده بود که یه روز آهن سقف پذیرایی شکست و کل سقف اومد پایین.... مثلا آشپزخونه هم اپن بود اونجا رو پلاستیک زدیم. تا مدتها پذیرایی بدون سقف بود. من وقتی برا کنکور درس میخوندم میرفتم آشپزخونه. با دو تا پتو... تو سرما با بدبختی درس میخوندم. خیلی وضع بدی بود... اما الان خدا رو شکر تلاشم نتیجه داد.ولی غصه هاش مونده

و خیلی چیزای دیگه